атер (м.)
– „Силјане, му рекол Аџијата, при сѐ што те милувам многу, атер нема да ти остане, нема да седиш во моево седело, ами ќе си седиш на другиот крај на куќата, чунки нам ни е седелото домаќинска постела.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Исто така, можеби руските конзули ги заштитуваат српските интереси во Македонија, не за атер, ами едно, зашто и Србите како и Бугарите се Словени, а друго, зашто Србите поарно ги имаат разбрано и знаат да ги бранат нивните интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Татко ми, дедо ми, предедо ми, ако се викале поради недоразбирање Бугари, тоа уште не значи оти и јас треба да сум како нив во мрак за мојата народност; ако се викале тие Бугари, тоа не значи оти ние ќе треба да престанеме да им веруваме на Русите за атер на разни Стамболовци и Свирчовци, наместо заедно со нашата пролеана крв ние да си го бараме правото од каде што треба, да допуштиме да ни се бркаат во работите луѓе што и самите не знаат што бараат; ако се викале моите дедовци Бугари, уште не значи дека јас имам право да ги експлоатирам македонските интереси со издавање весници, кои наместо да ги бранат интересите на нашиот народ – ги бранат бугарските и интересите на бугарскиот кнез.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бугарите го поддржуваа повеќе, зашто нивните интереси тоа го бараа, а не за атерот наш.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А, кога ќе се роди, татково име да носи. Ќе ѝ биде на мајка атерот.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ПОЦКО: И за атер...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Ами, не турам јас за атер во мојата уста од секаква рака!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Јас на човека главата му ја кршам, атерот не му го кршам.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Еве што се случи понатаму: кога во Бошка остана малку вера дека ќе се спаси од Лумана и покрај готовноста на Дика за атер негов да рече некој збор, во одајата влезе некој од момците и рече: - Чорбаџи, ефенди Луман доаѓа!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кога ќе му дојдеа пријатели дома, ќе им речеше ѓаволесто: „Денеска не мислев да пијам баш - но ќе се кандисам за атерот ваш...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ама јадеме сосила, се мачиме. Мораш! Атер за мртвите. Ако не јадеш ти и тие не ќе јадат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Еда, господ да ви придаде, ќе рече Давиде Недолетниот, еда, не сум гладен, ама атер на трпезата и, еда, атер на лебот... ќе земам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На тоа си мислеше трчајќи накај дуќанот Тимонов и дека како и други Власи и Тимон може да биде неверен но дека за атер на Максима ќе го земе во одбрана, ако не е таму Максим.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Други пак за атер и на Китан и на Танаил, не одеа никаде, седеа дома.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И после кога стана и тргна со нас, се однесуваше како божем за атер да доаѓа.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Се нафаќам од атер за тебе“, ми вели, „бидејќи ти ја знам желбата и идејата. Инаку, не се исплаќа“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Што е право, тоа од атер за татко ми, со него Ризван бег беше бил во пријателство.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
За атер на вистината, ќе ви речам дека и јас почнав убаво да се чувствувам.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
- Ништо. Не пијам. - Пушиш, а не пиеш. Не оди тоа. Ќе се напиеш нешто за мој атер.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
На инаетот, севапот и атерот истакна Камилски би можел да се надоврзе зборот аир, со потекло од турскиот збор hayr, а тој од арапскиот khjr`un.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
