ајде (чест.)
Ајде да јадеш, Костадине... Да каснеш, да се поткрепиш... (Јадењето е сиромашно: црн леб и чорбест грав).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ајде, ајде, моме Стојне, да бегаме! Аман, моме Стојне, да бегаме!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ФИДАН: (Донесува тава со грав). Ајде, да вечераме!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Среќа ваша што брзам! Ајде! (Ги испружува рацете назад.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПОЦКО: Ајде, куме, пиј и благослови!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ајде да кондисаме на овој теферич. Ајде сите да седнеме!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ајде, касвите пак да излегуваме. Нема зошто да се плашиме — Анѓеле е прав, здрав како некој волк! Така ли е, Анѓеле?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ајде да си одиме! Што се правиш на глув? Али умот ти е во топлава ракија?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МАРА: Ајде да си легнеме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
БАБА АНЧА: (ја зима Антица за рака). Ајде ние додека дојдат да позачистиме и поднаредиме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Блиску се. Ајде да побрзаме! (брзо се повлекуваат во куќата). (Пред портата шум и неразбирливи зборови.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: (ѝ ги прекинува мислите). Антице ќерко, ајде врши ја таа работа, пак земи прави нешто друго.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Води ме, ајде, ти пат мој прашен, запази спомен од мојот траг, додека живот – поројот страшен – ме врати на роден праг.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Ајде ме води, преведи пред какви да се спомени, само пред свет ме изведи, срце ми чисто остави. ***
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
И сепак, ајде, к’истраеш во век, ќе бидеш пазач на ден и ноќ, стра и трепет ќе сееш со ред, заклучен вулкан со грозна моќ. ***
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Женски глас се смее: Ајде ... ајде ... добра ноќ ... утре пак ќе се видиме ... Машки глас (тажно): Добра ноќ.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Јеси бугараш. И са они Вемеровци имаш везу. Ајде признај: јеси или ниси ? ..
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
„Ајде тие в зандан, бре брате, в Скопје загинале, ајде тие млади, бре брате, животта си дале, ајде за нашата, бре брате, мила татковина“.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Ајдете, браќа, сите содружно да ги скршиме ропските пранги.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
И брзо, неповрзано и нејасно ги заплетка зборовите прскајќи нѐ со ситни капки: - Сум ја чувала, и сум ја гледала, и сум ја ранела осумнаесет години, проклета да е, и сум бдеела ангелски над неа, а таа - ни благослов да побара од мене, се фатила кучката со некој пијаница, и ајде без збогум, како да нема мајка, а јас овде од грижи се сушам, не зела ништо топло со себе, може да настине, чедо мајкино, тој не ќе ја чува, пак мајка ќе побара, а јас...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
