личен (прид.)
Се спуштија други во Стан; и по куќите, вични, бараа пченични лебој, Доведоа оттаму десет ергенчиња лични: некој да служи ни требал!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
По либе таа тажи... Чија ли е таа мома чии клепки толку лични, се?
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
112. И овие констатации резултираат од Мисирковите лични доживувања во ова време, кога тој беше префрлен од Белград во Шабац и потоа пак во Белград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Учените, аристократијата, интелигенцијата и воопшто општествените класи, каде што се имаат лични интереси, стари традиции и предубедувања, се борат со новите течења, каде што се наоѓаат вистината и правината.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа е долгот кон народните интереси, за што членот од народноста добива заштита на своите лични интереси таму, каде што не се доста само неговите сили.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Па што беше личен, личен како твојон Костадин на тие години!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КЕВА: Малку е смургава, ама многу е лична, а белило на лице не клава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ој ти, девојче, лично девојче, Подај ми китка, китка босилок.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Антице!... Мори лична ѓаурко’ зошто не излезеш љубит тебе Селман-ага!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Антице мори лична Антице, Што туку везеш на ѓерѓефот?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Адети, пусти адети, - адети црни синџири, в темен мрак лице да криеш, вечно да жалиш за живот, - за солнце, лична слобода!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Мето Јовановски е роден во село Брајчино, Преспанско (како што долго веруваше) на 5 октомври, а според личната карта на 18 октомври 1928 година.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Здрав како дрен, а личен – икона.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Со циничен смев ги покани да се предадат и му вети дека жените, децата и старците се под лична негова заштита, а водачите ќе се испратат лично на султанот во Истанбул тој да им пресуди.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Секој од беговите – поединци имаше по чифлизите свои луѓе: ќаи, буљукбашии, сејмени, гавази, чауши, и којзнае уште колку други ушаци, маѓери, арамбаши, субаши, кои ја составуваа неговата лична одбрана и сила, со која ги држеа во покорност сите христијани по своите чифлизи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Би можеле да помислат дека се кревате на големо, дека сакате да изигрувате човек со врски, со лични пријатели во Централниот комитет.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ЛУКОВ: Добро. Мене тие Ваши... интимни посети сосема не ме интересираат. Тие се Ваша лична работа.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Личен ми е Емин, со сина чоја облечен, и скорни и каиш преку половината.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И сите слушаа: Оној ниеднаш не излегол на улицата без едно одделение борци за лична охрана.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јеким е останато, биди му и мајка и татко по светон, убавино лична...“
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
