мине (св.)
Слушајки го чрчорот птичји што достига довде, целиот пролетен брбор — На гусла двоструна свирејќи, покрај патот седнал, го пее ова просјак сед; а јас, пак, прост запишувач, минејќи тука еднаш го запишав од ред до ред.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И бескрајно, колку векови минат ко часој!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Служејќи му на Шкодралијата , каде што минав - гробови видов.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Раскажи ми сѐ што знаеш, сѐ, што мина през глава ти во живот ти целиј.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Много време и години тешки, чрни, клети, п'лни с маки, п'лни с глоби минаха през глава, докат ја таква си станах, како што ме гледаш.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Мина сја ден, вториј, третиј, мина сја недеља; ништо нема, сѐ е мирно в село, п' околија.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
„Удирајте право, да не мине никој од овие наши насилници клети!“
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
На местата свои јунаците гинат по долг и по судба се другари први, во смртта со усмев на усните минат, да не жугне врагот, од страв да се здрви.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Таа во европското јавно мислење и во самата Србија создаде илузија дека има Срби во Македонија и таа илузија во очите на европејците минува како факт.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ти не си дете, не се срамувај. Сите сме минале по тој пат. Добра ноќ! (Излегува)
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Минаа тие времиња, сега луѓе ајвани в поле спијат...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: Го минавме уќуматот, никого не сретнавме; стигнавме до Заптијаната, никого не гледаме...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Слегнеш ли долу в чаршија, минеш ли покрај дуќани - пукот и врева - работа и алат полно чекмеџе!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
3. Наквечер дојди, наквечер, наквечер - в прва темница, мини го прагот раскапан влези во трошна одаја, на миндер седни накривен со каракамен на гради: каде е, каде радоста каде е куќа весела?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
А тој од гробот тепкаше дума врз дума чемерна: - „Минете, браќа, врвете, не сум ви лика - прилика!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Дувка ветер и шумолат гранки, пуплат дрвја, цутат сливи ранки, орач в ниви бисер семе сее, бисер сее мила песна пее: „Мина, горо, млад Делчев војвода!“
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
„Моја жалба ете мина, оти либе од туѓина венчан прстен ми донесе, ќе ме земе таа есен.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Минале години... дружина водел и Парапунов партизан смел, Вапцаров в песни те славел, Пирин, од бојни песни венец ти сплел.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Се вртеше, им даваше знак на пајтоните и камионите кога и каде да минат.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Смешно фрлајќи ги нозете во скинати калоши натака-навака минуваше покрај дуќаните и на свој начин тргуваше покажувајќи ги гипсените фигури: - Народе, една златна помпадур - две чашки ракија, Толстој, гроф и писател, и неговото величество Александар Први - три чашки...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
