натовари (св.)
Натовари кола с жито, спрегна си волове, па си тргна в град на пазар жито да продава.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Го опколиле селото и конакот, го симнале бегот и го натовариле како клада на една маска и го испраќаат за Прилеп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Државните работи му ги натовари на Великиот везир.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кога ги здогледа јарболите, помисли дека ќе ги натоварат на брод и ќе ги испратат на заточение во некои запустени места на Мала Азија или Африка.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Заспа доцна и сонуваше како го јава својот бел коњ, кого што тој пред неколку години го натовари самиот со качмите и со плугот и го однесе во задружните тремови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За да биде потежок, дури натовари и еден голем камен на грб.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Трајче го дотера Дорча, му ги распремија ортомите и праштите и го натоварија.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Го јавна коњчето и побрза пак да ги натовари дрвата што ги остави во 'ржјата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ги чекаат долу на друмот да ги натоварат селаните на камиони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
— Е море, ќе проштаваш, Толе, за утре, туку излези денеска од село! — си помисли коџабашијата во себе и отиде кај поп Ристета да се посоветува што да прави да се спаси селото од очигледна пропаст.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јован тропна, ги зеде торбите и сакмата ги натовари на неговите маски и уште со два три саати рано го напуштија темното и толку омразено планинско селце.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Колку ти е натоварена чантата, дај да ти ја поносам.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
И никој не овчи кола, никој не расточува за да ја натовари со греди, со платици, со плужици, со литри, со страки, со рала, со плетени кошови за Полјаните.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Затоа викнала по Тодија да ја дотера колата и сите заедно, лека полека помагајќи си со штрангите што си ги понесоа од дома, ја натовариле бомбата на кола.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Утрото, рано пред да се раздени, Ордана го натовариле на коњ, божем за да го однесат во џандармеријата во Алинци, и уште еднаш поштук не му се најде, рекоа избегал во Бугарија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За припомош, само додека ја натоварат бомбата на колата, му доделија двајца копуци, но силни мажи, како него. Алекса Ризески и Дикса и Бориза Енда.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И после ќе ги натовариме мажите со нивното оружје и, ајде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ги извадиме затворачите и ќе ги натовариме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во тој ист вторник, иако очајот и плачењето не стивнувале, жените, дури и оние самохрани леунки и трудни вдовици наполниле неколку карти со ракија од диви круши, од грозје и од цреши и натовариле на две магариња дисаги со леб и лук, па една по друга, секоја со запалена борина во рака, пошле да ги пречекаат последните од дружината; да ја плашат со оган и писок чумата или улерата, болештина што им била позната на дедовците, еднаш, којзнае кога, додека и пците бегале од злото и се јазеле по врели карпи далеку од сите човечки патила, и побеснувале, и станувале гозба на волчи свадби или се здружувале во глутница со ревење да ги заплашуваат чобаните и бачовите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дошла болештината, значи судбината ти ја натоварила на грб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
