непоимлив (прид.)
Се прелевав во нешто непојмливо силно, предавајќи се на протокот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Човекот е најкревкото нешто, - рече отец Иларион, - границата каде што му се допира разумното и неразумното е блиска; исто така: свесното и несвесното; доброто и лошото; виделината и слепилото; појмливото и непојмливото. Сето тоа е во рамновесие.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се работи за грешка (за мене сѐ уште непојмлива), од страна на издавачот „Независна музичка работилница - Трот рекордс“ кој успеа, наместо композицијата што посебно ја изработив за оваа цел, да стави концертна матрица за истата песна иако таа веќе беше уредно префрлена на посебен ДАТ (од страна на издавачот) и беше повеќе пати емитувана на 103. Margina #21 [1995] | okno.mk 83
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Застрашувачка разновидност и необичност на лицата, сите напнати кон некој непоимлив израз.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Непојмливо е да не му се повинуваш на гласот од ѕидот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа лежеше таму, и нешто во неа веруваше дека времето не е само бескрајно самоуништување, дека универзумот, сиот тој простор што се протега околу нас до точката непоимлива за нас, не е само една огромна касапница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во нејзината младост, јавната и отворена љубов беше непојмлива.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
