оветвен прид.

оветвен (прид.)

Беше стар, раздрнкан, со оветвена црвена боја, и на Димче не му се допадна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Дали сум многу остарена, оветвена во лицето, дали ќе ми се тресат рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Како другото, велам, не знам и јас што велам, начисто ми е оветвена главата, мозокот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)