пензија (ж.)
Освен пензијата не донесол никаква друга пратка во оваа куќа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Поштарот извади од чантата мал долгунест плик за синот на Димитар Никола, учител во пензија, дооден болникав старец.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
ЛЕНА: Само една стара аптекарка во пензија со можеби застарени манири и строги морални принципи.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Ќе те видам за некоја година кога ќе ти секне пензиичката.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
БОРИС: Со студиите не ти се брза? Си ја крцкаш пензијата на татко ти.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Што ако човекот е само обичен турист пред пензија кој се шета низ Европа со платени дневници без три чисти во главата?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Не знам дали Анѓа ќе добие пензија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Анѓа докажува дека е неспособна за работа и бара само едно: да добие пензиичка, зашто смета дека токму сега дошол моментот за тоа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Одамна е во пензија... Се вратил в село...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Пензијата на дедо е мала и затоа можеби навечер најчесто јадат попара со јогурт, иако тврдат дека тоа е најлесна храна за стари луѓе како нив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Во телефонските линии се мешаше звукот на сирената за воздушна тревога со името на козметичката дребулија што треба да ѝ се прати, козметиката е страшно скапа, една крема за лице е четвртина од мојата пензија, зборуваше мајка ми и плачеше малку од страв, малку од пониженост, малку од возбуденост.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Предвремена пензија. Без заслуги и посебни додатоци.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Со мојата одбрана раководи полковникот. Макар што е во пензија, работата си ја познава.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Предвремена пензија. Без заслуги и посебни додатоци. Повреда на работно место.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кога перонистите пак ја преземаат власта Борхес дава оставка на местото директор на Националната библиотека и заминува во пензија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Железничарот веќе беше во пензија: во рацете немаше мижливо фенерче, на нозете немаше тврди чевли.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Своите разни деца ги испратија низ колеџ, своите родители низ нивните последни денови, своите професионални кариери ги доведоа преку задоволителни врвови до едно плато, а потоа на прифатливо благи падини и/или до пензија, како и своите тела со високи перформанси и бројните задоволени барања.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во меѓувреме, Фискултурецот доби унапредување од Партијата: го унапредија во директор на училиштето, а стариот замина во пензија.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И сега, кога Паско Бачо, возач во пензија, веќе облечен за излегување навечер кон продавничињата кај мостот, во кошула со цртежи од австралиската фауна што некој роднина му ја пратил од Волонгонг, сега кога Паско оптегнат со стомакот напред рече дека широко е почнато копањето, Жабе зина и само рече: „Многу широко“, и пак почна да џвака.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Орденот го доби токму во времето кога му стигна и решението за инвалидска пензија.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
