плато (ср.)
Близу Лајпцишкиот велесаем се издига една вистинска грамада од камења и цемент, висока стотина метри, со огромни човечки фигури, но чие плато можат да застанат наеднаш стотина луѓе и одозгора да уживаат во панорамата на Лајпциг...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
ПАРИСКАТА опсерваторија е извишена на едно рамно плато, на врвовите на париската рамна,на самите зафати на прочуената Медонска шума, која одовде, се чини, се протега во недоглед.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Книгата ги скандализира психоаналитичарите, и оттогаш Делез речиси непрекинато е во фокусот на медиите, како контроверзен и провокативен мислител кој отвори нови „илјада платоа” на мислењето. »
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Своите разни деца ги испратија низ колеџ, своите родители низ нивните последни денови, своите професионални кариери ги доведоа преку задоволителни врвови до едно плато, а потоа на прифатливо благи падини и/или до пензија, како и своите тела со високи перформанси и бројните задоволени барања.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ковчегот го извадија и го положија на едно чисто плато од десната страна на браната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
На платото сенишно Јас и твојата сенка го густираме кафето.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Седнав во фотелјата на малото плато пред градината.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Пред влезот во селото, лево од патот забележавме парче штица закована на дабово стебло и натпис: “Σπηλια Ζαχιαριαδης”.5 До пештерата пругоре по стрмнината води тесна патека и пред влезот во широкото плато распослано под сенките на нискостеблестите дабови, свртува лево.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Често настапуваше на платоа во Метрополата, крај дрвореди, испраќаше ливчиња по реки, во отмени салони ухнуваше здив во стаклени чаши и говореше со јазик на јасновидец, излегуваше гол, со кренати раце на полна месечина, и луѓе слични на него, почнаа да одат по него, да го слават и да го тажат.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се поставуваше бината, како тесно но долго црно плато по кое се движеа манекенките.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
На платото пред училиштето имаше собрано веќе и поголема група загрижени родители.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Двајцата јурнаа преку неискосената трева која го обиколуваше мермерното плато на „Куќата на братството на патриотската гарда“.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Среде широкото плато со видик кон Мраморното Море стоеше Али Фети со сопругата Галибе Хаки, од татко висок чиновник во Империјата и од мајка која му припаѓала на султанскиот двор.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
