подари (св.)
Руското покровителство станува ненужно кога ние си имаме „самостојно” и „национално“ бугарско покровителство. 3/ За бугарските владици што ни ги подари Стамболов ние плативме со немањето на автономни права, предвидени со Берлинскиот трактат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но Бугарија не го направи ни едното ни другото: не го направи првото, зашто Бугарите се сметкаџии и се готови да си ја земат Македонија ако им ја подари некој, а инаку – ако сака нека биде запустена.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Слободата ја добија Бугарите со најмали жртви и усилби; неа им ја подарија Русите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога ѝ реков дека ќе го побарам и ќе говорам со него таа од радост ми подари и нова шамија за глава.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И кога овие се приближија, стариот бег просолзи, и се избакна со сите тројца и им подари по две железа за кревети.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На новата снаа свекрвата треба да ѝ подари некое ново сребренце.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А кога дојде свети Атанас зимен и Спасовден, Стале од двете најблиски и најголеми села, не само што собра пари за два манастира, ами направи веќе и булук од 150—200 овци и кози, подарени „за здравје“ и три четири телиња, една две крави за домазлак на манастирот, та дури и една кобила и пет кошари пчели.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кому да ја подарам таа среќа мала, тој кикот црвен, тој усмев палав?
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Независно од мене, моите нерви биеја со тастер: еднаш тоа она ќе го стори. ќе го подари тој сјај в мрак, еднаш кога јас ќе се сечам во болницата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Нагонот го одржуваше дивиот род: волчицата се бореше да ги исхрани малите и да ѝ ги подари на шумата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тврдат педесет години која била султанија на еден од твоите ни дедовци и прадедовци и дека во тие фермани и берати пишувало дека тој крај од големата наша царштина бил подарен од некоја ѓаурка Мара пред сто-сто и педесет години која била султанија на еден од твоите прадедовци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
– Дали сте благословени од света Богородица, кога така го штитите името на нејзиниот премудар син, – одговори калуѓерот и го извади тефтерот од торбата и му го поднесе на поп Јакова, говорејќи му: – Ако милуваш да подариш нешто за света Богородица, запиши во него.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се сетија: мачката на директорот на една пошта пролајала со глас на пес; тој исплашен од божјата казна, му подарил на православниот црковен одбор државен радио-апарат со четири ламби и ја вратил својата партиска книшка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ништо немаше да жали - ќе му ги подареше кравата и нивата крај реката...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И беше тоа вистинско себеодречување решеноста да му го подари на Арсо кога овој заврши прогимназија.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Никој не ни ги подарил, ниту сме ги нашле фрлени на патишта.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
На оној што ќе го разбуди градоначалникот градот му го подарува. Попусто.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Беше донел и нови приказни што ѝ ги подари на Билјана.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Крај него стоеше оној старец што денес му ја подари чудната моќ.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Имам нешто многу вредно и убаво да ти подарам! - рече Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
