санка (несв.)
Изгледа дека се спокојни само децата кои , по дебелиот снежен килим на софиските улици и паркови, без прекин се санкаат, се валкаат, прават снежни топки и со нив фрлаат по своите врсници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ако има снег, ќе се санкаме и ќе правиме голем Снешко.“ „Согласни! Супер!“ прифатија сите.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
С никогаш не научи да скија, не се санкаше и не правеше романтични прошетки.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Пак ја местам во санката бледата, растреперена Надењка, пак летаме во страшната пропаст, пак ветерот фучи и лизгалките на санката треперат, и пак, кога санката најбрзо и шумно лета, јас велам полугласно: – Ве љубам, Надењка!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
