сексуален (прид.)
- Наелектризираната Ниривина е секако еден долг сексуален сон за некоја недостапна девојка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Еден од макроите, стопанин на ова бело робје, на овие сексуални автомати што им носат печалба, се најде во близина.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
За разлика од претходната, полиците беа натрупани со шарени порнографски корици, меѓу кои висеа камшици, парчиња кожа, сексуални помагала.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Не морам на тоа да мислам сега додека имам сексуален однос со жената, но каде најде тоа да се подметне сега додека јас на умирање лежам во својата смртна постела.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Чувството на нечиста совест ме обесхрабрува за сексуален однос со жената, но сепак треба да одам в кревет, да ја извршам својата брачна сексуална должност.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На оваа убавица со години сум мислел, сум се мачел да ѝ пријдам, поради мислата на неа толку пати не сум можел да легнам со жена ми и одеднаш, сега кога таа ми се предаде, кога имав чувство дека пречекорувам во пределите на рајот и чистата среќа, дури и помислував како ќе се разведам за да се земам со оваа жена, јас одеднаш почуствував несовладлива желба за сексуален однос со мојата жена која, еве, на очиглед ме изневерува со радијаторот, како што тоа буквално може да се каже.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ќе забележите дека при крајот на приказната доаѓа до едно сексуално преиспитување, иако тоа не се гледа во самиот текст.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во сексуалниот однос очигледно е ангажирана целата психосоматска економија.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Американската идеологија на телото му го укина, имено, на тоа предизвикувачко тело, правото на дружење, на неговата сексуална функција, му го укина на тоа привлечно тело - правото на сексуална привлечност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Dans le bain (буквално: во бањата), секако е идиом во вистинското вплеткување во нешто, така што, само што сме продреле во спиралите, веќе сме вовлечени во првата фаза од нејзината имплицирана вулгарност, па неизбежно и во сексуалните конотации на целата фраза.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сексуална девијација во која главното сексуално задоволство и уживање произлегува од изложувањето на гениталиите пред личност од спротивниот пол. (ICD-9-CM)
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Наспроти големите разлики во верските убедувања, потстрижувањето на косата секогаш е поврзано со сексуалната апстиненција и со целибатот, т.е. со симболичната самокастрација.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ова е главниот проблем кога треба да се опише нешто духовно, нешто апстрактно, како едно религиозно или сексуално искуство кое едноставно е тешко да се опише.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Јукстапозицијата е во согласност со желбата на уметникот нештата од природата да бидат гледани низ заплетканите детали на неговата сложена конструкција, дело кое има интенција да претставува механичка метафора за меѓучовечките сексуални односи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Амбициозниот човек кој живее во Јавел“, може да се однесува делумно на сексуалната активност (или на она што Лебел го опишува како малична функција).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тоа влијание може да се изврши во облик на компјутерски дефинирани и предавани бранови импулси на невротрансмиторите, наменети за сексуално возбудување.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Значи, надворешната полова информација, психичкиот момент или чувствувањето се така веќе она Нешто, што хемоелектрично во мозокот го зафаќа местото на центарот за полово уживање, а надразбата што ја нарекуваме сексуална е онаа суштина што е означена како сексуално надразлив супстрат.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Многу субјекти се осетливи на сексуални понижувања.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јас сум восхитен од вниманието што тој му го посветува на женскиот сексуален орган како извор на енергија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ворхоловите јунаци, во конвенционална смисла социјално и сексуално девијантни отпадници, дури и впечатливи од пуританско гледиште, се прикажани среде сопствениот свет и среде сопствениот контекст, каде нивната девијантност изгледа сосема обична, прифатена, вообичаена, природна и лишена од каква било афектација.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
