спие (несв.)
Откога беа го довршиле муабетот, легнале и си спале.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
И камен на шија полесно се носи од пуста црна печалба! (На Циганите). Што спиете, бре! Чукајте, дури господ да чуе!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
НАЦА: Не викај, не викај, попови ти викале над глава! Не знаеш дека чорбаџијата спие?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Го гледаш, само спие како рудо јагне, ни да писне ни да вресне, јагненце, жими Ристос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Јас сирота, ми ископни, ми се истопи детето! Ни јаде, ни спие.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Море моме, мало моме, Блазе си ти на душата Што си спиеш при мајка ти, При мајка ти, при татка ти.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Минаа тие времиња, сега луѓе ајвани в поле спијат...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: Јас ќе му речам на татка им дека се многу умни и да прати пешкежи за Спаса и за Танета; за Спаса кукла голема со коси та кога ја навали да спие, а кога ја исправи да гледа; а на Танета, да му прати еден костим граѓански алишта, една топка за да си игра и една музика да си свири.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Човек си се расположил, си легнал да спие, а вие сте се се растропале, божем!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И овде нека си спијат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Пак за тоа кир Ристаќија не спие, ами и прати човек да ја излаже дека Селман-ага собрал Арнаути да ја граби.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ќе си помислам. А сега спиј ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Тие спиеја во одделни бараки и ретко можеа да се видат.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- А зошто? Нема ли каде да спиеш?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- А сега каде? праша Петко. - Јас ќе спијам во автомобилот, рече Пенчо; посрамено гледаше во своите боси нозе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се осмелувам да прашам : - Татко, вештерките дење ли спијат?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Спие на улица!“, другото - вешт крадец, кого можат да го фатат или барем да го гонат како малолетен криминалец што неизбежно може да подлегне на законите, измислени, сѐ едно, за возрасните престапници.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Ми се спие! — одговори Крсте и си ја подви главата под козинавче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
По една две години Стале соѕида и конак. He само свети Илија да има меќан над глава, ами и тој, како негов застапник на земјата, не сакаше да спие во колипката.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Ама тврдо спие вој Ристе, бреј!" — си рече Крсте и продолжи преку овци да го тера магарето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
