таин (м.)
Требаше толку таини колку што имаше затвореници и правилно им го делеше.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Таинот им се зголемуваше и со тоа добиваа повеќе сили да издржат докрај. – Уште има луѓе за бога – велеше Јован Сирмев кога во Воден им дадоа по два сомуна и по парче сирење.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кога ќе легнат на царскиот таин, јагниња ќе станат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Дури ќе бидат тука четите таинот го сакам навреме, — си ја даде наредбата кога излезе од селото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сувиот леб, таинот ни со вода не може да се голта.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
