јадач (м.)
Ако ли глава наведеш, чедо, пред турци јадачи, камен да синко залулам сега в твојава колевка.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Ќе барам дружина и со неа ќе отплатуам на сите народни јадачи, па макар тие биле крстени или некрстени.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јадачите се јадачи, дали се крстат или се клањат — за мене се јадачи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не како алчен јадач, ами во првиот ред за в бој...“
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Да може да ги види Ван Гог, сигурно би заборавил на своите „Јадачи на компири“ и целата своја дарба за пренесување на тагата, грижата, маката од тешкиот живот на обесправениот работник, би ја насочил кон скицирање, то ест овековечување на нивните изрази на лицата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Не помалку чуен бил и лозунгот: „На Бугарија им се достаточни шестте уметности, нема потреба од седма!“ или оној на познатиот кантавтор Џендемата: „Долу друштвото на јадачите, да живее театарот, да живее киното, да живеат продуховените луѓе!“
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
