измести (св.)
На него треба да се создаде една богата училишна, научна и убава литература за да може преку нив да се рашири низ цела Македонија во вид на литературен јазик што ќе ги измести од неа јазиците на пропагандите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А заедно со изместувањето на пропагандските јазици и со создавањето наш литературен јазик се изместуваат од Македонија и интересите на балканските државички и нивното место ќе го заземат создадените со јазикот македонски интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А другите деца настанаа собрани околу нив во круг којшто се изместуваше но борачите натаму наваму, како што се носеа тие.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Не те заборавив. Само се трудев да се уверам дека бојата на косата не е сѐ во животот, дека темното злато на `ржта е изместено.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Очевидно е дека повикот на Иванов го измести, го лиши од неговата поранешна сигурност.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Тој очекуваше овој да го укори за дежурството, но кога ќе ги чуе зборовите на Луков сосем се изместува.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сета околина како да беше изместена од својата природност, од својата обичност, па беше оставена во некој друг, непознат крај, во друга средина и други климатски и релјефни услови.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кочење на вилицата. Се изместила некоја коска.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Ако некој сака да владее, и да продолжи да владее, мора да биде во состојба да го измести чувството за стварност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сѐ беше добро; јас го најдов својот душевен мир во циркусот, и мислев дека веќе ништо не може да ме измести.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас се обидов престолот Божји да го урнам, да го изместам, средето во кое рамнотежата му е поставена да го поместам; но за тоа кога времето ќе дојде, о, бедни и блажени духом слабим.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Признавам, ме измести од лежиште овој напад, ми требаше време да се приберам и пак да се свртам кон моите интересирања.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Веруваше дека вилицата му ја изместил и дека барем едно ребро му скршил...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во тие неколку ветровити недели додека прашината од улиците како знаме шеташе над покривите, низ дворчето на Перса и одајчето на Пелагија помина Чана со Дончо колку да се открие дека меѓу нив двете, меѓу Пелагија и Чана, не е ништо испречено, туку животот им ги има изместено патиштата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Но, практиката не се препишува така лесно, затоа што многу од предусловите беа различни од веќе видените така што рамката не беше соодветна, па проблемот на општеството им бегаше изместувајќи ги својте рабови под рамката а таа никако да клапне, да го опфати во целост.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Крпчето ми се измести и наместо со него, поминав со прстите по сечилото на ножот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Внимателно се обиде да ја размрда ногата надевајќи се дека нешто му е изместено, но сепак, при секое подмрднување, болката никнуваше длабоко во ципата и како врел ражен се пробиваше до над коленото.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Им ѕиркам во дното на душата низ очи: сенката е магијата на квадратот, удира егзија некаков нов геометриски знак, изместени се местата на играчите, страните на светот, правилниот распоред на редовите, дијагоналите, коњите, војниците, идеалот на магичниот квадрат за четворица и воопшто направена е материјална дигресија, чисто предавство на знаковната интервербална комуникација со слика, збор и звук.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
