отисне св.

отисне (св.)

Уште две љубовни истории ја потресоа Потковицата, и двете носат печат на времињата на завојувачите и тие такви, морничави, печати отиснаа во душите на жителите на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Понекогаш двојникот молчи, ништо не му вели; стои како скаменет, како кип отиснат од глина. Глина!?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Од горе по другата страна на тротоарот пристигна еден младич со мустаќи протегнати токму по работ на горната усна и со вратоврска на која беа отиснати цела плажа мажи и жени.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
На образите им се отиснати усни од руж, најјасно на машкото.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)