паричник м.

паричник (м.)

Во банка посегнуваш по паричникот во внатрешниот џеб од сакото – сите легнуваат на патос.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Без збор се одвоивме од групата, исто така несвесно како што им се бевме придружиле и одшетавме преку песокта, само за кратко застанувајќи на местото каде што претходно лежевме во љубовна прегратка, за да си го собереме остатокот од работите во торбата за плажа, да си ги прибереме чевлите, да си го најдам паричникот и да го запретам во песокта мизерниот, наизглед издишан кондом што ти се преправаше дека не го забележуваш. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 181
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Со купаќи околу зглобовите, претавме како пливачи за да си ги ослободиме нозете, скоро како да очекувавме плимата да не облие исто како Берт Ланкастер и Дебора Кар во нивната славна љубовна сцена на плажата во филмот „Од овде до вечноста“ - сцена која е толку славна што иако ниту еден од нас го немаше видено филмот, нашите тела ја заземаа истата положба како филмските ѕвезди на песокта и ти нежно ми шепотеше, „Се плашам да не останам трудна,“ а јас тивко ти одговарав, „Не грижи се, имам заштита,“ и продолжувајќи да те бакнувам, ги напипав соблечените кратки пантолони и паричникот во кој со месеци го носев Вулканот како да беше амајлија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
65. Моите познаници се движеа меѓу паднатите рицари собирајќи ги прстените, паричниците, џепните часовници, моминските чеизи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Кому сега да му го подарам паричникот што му го купив да си ги става парите внатре, наместо да ги крие под душекот?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа ми забрануваше да ја сакам, ми забрануваше „јас“ да бидам „јас“ и јас да решавам што ќе сакам и што ќе правам; со тоа, таа ме лишуваше од себеси самиот, како што се прави тоа кога човек се става во затвор, па му се одзема правото да биде она што по професија е, да биде сопруг на својата жена или татко на своите деца, да биде пушач, па му се одземаат запалката, цигарите, сликите од семејството, паричникот, врвките, каишот; тоа беше чиста политика, идеолошки терор од прв ред: да не му дозволиш на човека да биде она што е!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Влатко, те молам, слези до продавница“, - го вознемири молбен глас на мајка му и безволно ги прифати паричникот и торбата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ете така некако, по таа линија, не знам дали директно од Франција или од некоја од нејзините поранешни колонии, тој паричник дојде во мои раце.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ништо невообичаено, ако тој паричник не беше направен од наполно ист материјал и дезен како мојата футрола!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Границите може да имаат различна сила, од челични бариери до мали препреки (на пр. рампи на железнички пруги, итн.): „Границите како пречки можат да се сфатат како буквални содржатели или исклучувачи на луѓе, предмети или информации (на пр. затвор, паричник или кодирана документација).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тивко стана од столот, се заниша, се смири и без тешкотија од својот паричник извади банкнота од пет долари.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Го закопавме со ордените на Тито, часовникот со синџирче, лулето, паричникот и руската шубара што сѐ уште ја барам на закачалката во станот во Ѓорче Петров, последниот дом што дедо ни не го доби од Сојузот на борците.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Димитар е рапер. Фотографијата на баба му ја носи во паричникот и така секогаш му е полн и кога ќе ги потроши парите.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Клара ја болеше патентот од паричникот што силата на прегратката ѝ го заковуваше меѓу градите со едно слатко, издржливо гребење.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На ѕидот, на лист пишува: „Внимавајте на паричниците“... можеби затоа сме тука ние, придружбата, другиве нѐ гледаат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Додуша, немам ни вака, ама сетики низ торбата расфрлани десетки и стотки, испревртена и стуткана понекоја илјадарка, низ документите, во џебот за мобилен и оној за клуч... значи сегде, само не во паричник.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ама или ми е неважно или сум неуредна, па во паричник никогаш немам пари.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А, Рада, веќе беше „тргнала“ со полн паричник кон сплаварот, кој мавтајќи ја повикуваше низ одвај проѕирната магла.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој од паричникот извади илјадарка, плукна токму таму кајшто беше ликот на кралот, му ја залепи на чело на Дуро, стариот кларинетист и му рече: - Бајрачето, свири го „бајрачето“!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во врска со парите, Камилски забележа и неколку турцизми што означувале разни предмети во кои се носеле и се чувале парите, како на пример: ќесе, вид паричник (од турски kese); ќемер, намерно сошиен појас со прегради кој се носел и директно на телото, под облеката (од персиски kemer); арч, арџ, трошок (од арапски har).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)