пастрма (ж.)

А во Америка автомобили со илјади, та, севезден ќе гледаш по чаршија човечка пастрма.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ждрига од пастрма на насилно закланите сиромашки кози.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Многумина си порачаа и понешто за јадење од сува храна — конзерви риби, разни суџуци, пастрма и сиренце и така, со мезето ја сврзаа вечерата да поминат на вино и да преседат докај полноќ на јасникот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не е точно дека во Истанбул мириса само на лој, на овчо месо и на пастрма.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Беа полни со грав, леблебија, суво месо, пастрма, секакви дребулии и - со шишиња ракија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Дури во Букурешт, на самото сајмиште, од големи буриња се точеше шира, а со неа, како романски специјалитет, во дрвени паници, заедно со мамалигата, се служи и печена пастрма...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во истиот час кога станал ајдутинот, станал и Боше; Николице, ѝ рекол Боше на снаа си, стави во дисаѓите цели два леба, стави и сирење и пастрма, за да му се најдат по пат, а јас ќе го испратам до Алилово.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Грав со пастрма, - сеедно дали телешка, дали овчка, или козја, исто се готви одвечер, во земјен грнец и на оган од суви гоедски лепешки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Со своите бројни стада, со шарпланинците, посебно со својата мијачка облека и говор, и со сточарската исхрана, бакрданик, сирење, грав, и овчка пастрма, за сите пелагониски селани, посебно за жителите на Потковицата, во чиј синор спаѓаше заветрината, мијаците претставуваа вистинска атракција но не и туѓинци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ќе ни извадат леб, сирење, изварка, пастрма... Секое нешто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ждрига од пастрма на насилно закланите сиромашни кози.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Вашата милост тогаш ги искла селските кози и и ги затна грчмаците на сиромаштијата со пресолена пастрма.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Биле вешти занаетчии: за малку леб од вршник, варен компир, изварка со лути пиперки или пресолена пастрма, ги прекројувале нагнилите куќни покриви, ваделе за две деца беневречиња од стари таткови или дедови тулуми од тежок валавичарски шајак, крпеле или делкале нови каци, крбла, корита.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дури и манастирска пастрма му се сладела. Еднаш, ноќе на сам Велипеток, некојси калуѓер го стапнал човечето зад бочва.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се симнав по скалите преку друга соба без прозорец со парчиња пресолена пастрма, што висеа од таванот и излегов да го слушнам разговорот на двајцата што се качиле до Лесново со трет од дружината што ги пречека.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа придонесло да се развие сточарството и да се развие месарската „индустрија“ (пастрма, лој) и заедно со тоа и трговијата со овие производи.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Небаре се оближуваше околу чадена пастрма Петре.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Продадоа оки и оки вино, цели череци сува пастрма, грнци и земјени тави се трошеа небаре полни со алва, ама, а Петре ќе стореше чекор в лево - и измеќарот правеше чекор в лево, а в десно - и тој по него.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Си рече: ме направи пастрма кајмакамов, ама јас со арно, со арно, полека.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)