славејче (ср.)
Славејчето пееше, ќосот свиркаше, кукавицата ја вртеше својата опашка и од високиот даб се разнесуваше нејзиното: „Куку-куку! Куку-куку!“
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Не тагувај, славејче. Јас ќе те стоплам, - рече сонцето.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Не тагувај, уморно славејче! Еве ти ги моиве гранки, одмори се, - рече тенката јасика.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Не тагувај, славејче, јас ќе ти простам! - рече стариот даб.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Славејче ќе ни пее во куќава, велам, и одам, му носам вода.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да си помогнеме во овие наши размислувања и со песничката: ЗА СИТЕ НАС За птица да лета, цвет убав да цвета, дрво да се виши, човекот да диши, чист ветрец да вее, јагненце да блее, чист снежец да вее, сончев зрак да грее, славејче да пее, дете да се смее - треба да умуваме, треба да ги чуваме: зеленилата, шаренилата, свежините и убавините - и ти, и тој, и јас, и ние, и вие, и тие, за мене, за тебе за сите нас!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Славејче, птицо над птиците, ќе ми ги дадеш ли, мило, од твојот глас жиците?
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Славејче мило, слаткопојно твојот глас е бисер зора кога руди, Ела, песната твоја сакам наутро да ме буди!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во длабочината се поткрева водоскок од златни славејчиња.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Надвор прпаат прлици, кукаат кукавици, пеат славејчиња, сета природа е будна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Срцето веќе ни пее како славејче.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А таа сега од една крајност премина во друга: им се насмевнува и кога треба и кога не треба, им потфрлува благ збор и кога треба и кога не треба, не им оди повеќе по петиците и не ги следи како порано, не плуска со камшикот низ просториите, не испушта грлени гласови како порано, ами постојано пушта музика од грамофонот внесувајќи весела атмосфера во Пансионот; ги повикува одвреме-навреме во канцеларијата да ги почести со пијалак, та кога ќе потпивне малку повеќе, лицето го расцутува од смеење и веселост и потпевнува со глас како славејче.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Но македонецот е задоволен со кадифениот звук на кавалот, со блеењето на овците, со полноќното пеење на славејчињата, со домаќинскиот мирис на кромидот и сушените пиперки... Зошто да не... okno.mk | Margina #26-28 [1995] 40
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Вслушувајќи се во таа бучава во којашто се тушираше сончевиот ден и во песната на славејчето, како да се најде повторно понесен од матицата на планинската река што синоќа го однесе во тврд сон, а утринава го повикува и тој да потече по своето корито на денот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ервехе како славејче го пеела италијанскиот јазик.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но во Златно славејче барем имаа усул да не ја пуштаат музиката прегласно.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Со Дарко обично се наоѓаа во Кабаре Златно славејче. Ноќниот клуб беше голема визба со неколку соби и еден дрвен шанк.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Александар му ја подаде банкнотата со ликот на генерал Стојан на обезбедувањето на вратата на Златно славејче.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Душичето - растреперено славејче - миговно посакува да летне кон таа непозната светлина...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
