ЦК (скр.)
37. Инж. Христо Станишев е член на ВМОК во Софија, а по расцепот на “врховистите” (1902) стана претседател на Врховниот комитет што го поддржуваше ЦК на ТМОРО и издаваше и свој весник под истото име “Реформи”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
103. Се работи за отцепничкиот ВМОК на чело со Хр.Станишев што во извесна смисла се поддржуваше и од ЦК на ТМОРО.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Токму за тие „разочарани” и „неразочарани” словенофили Мисирков тогаш и писмено ги извести ВМОК во Софија и ЦК на ТМОРО во Солун.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
До највисоката доверба на ЦК и на организацијата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ХРИСТОВ: За тоа време, мила, ти не треба да се грижиш за мене, јас... како да речам... јас ќе се наоѓам на сигурно место и... воопшто за сите работи ќе се грижи ЦК.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Седнавме и напишавме писмо до ЦК на КПГ. Баравме одобрение за склучување на партиски брак.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пишав и до ЦК, вели, и до главниот одбор на ДАГ, но писмата изгледа не отидоа подалеку од овдека...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од ЦК на КП на Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со промените кои се случиле во средината на 1943 година на воен и политички план во Македонија: формирањето на ЦК на КПМ, оперативните зони и формирањето на слободни територии, а посебно успешно изведените оружени акции кои биле преземени на територијата на Првата оперативна зона, во британското Министерство за надворешни работи почнале да пристигнуваат извештаи во кои се зборувало за “појава на македонските оружени партизански групи“.81 Таа информација за британскиот политички врв претставувала изненадување бидејќи дотогаш Британците не калкулирале со Македонија како фактор кој по војната би можел да биде самостоен и би претставувал субјект во политиката на Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Орце неколку пати му изјавил на Гарванов дека ако неговите луѓе (извршните органи на ЦК што ги викале “терористи“ - егзекутори) се обидат да убијат некого од гемиџиите во Солун или во Велес, лично тој ќе одговара со својот живот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И, според тоа, немало потреба тој да се јавува во услуга на ЦК.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И покрај овие јасни факти што им биле познати на сите оние што вршеле поважна функција во МРО, ЦК решил да се дигне востание во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Манифестот бил потпишан од страна на членовите на ЦК ВМРО Александар Протогеров и Петар Чаулев кои, по овластувањето на Тодор Александров, се потпишале во негово име.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Смртните пресуди и недефинираниот став на ЦК на БРП во однос на прашањето за вооружена борба имале негативен одраз врз развитокот на партизанското движење во делот на Македонија под Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Додека во склоп на ЦК работеше Клуб-кафеаната, работната атмосфера и меѓучовечките односи во установата беа коректни и сосема во ред.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По завршувањето на мобилизацијата, Захаријадис го свика Третиот пленум на ЦК.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
