бргу прил.
брго прил.

бргу (прил.)

За час во сите ближни села толку бргу, ене, стигна тој несреќен и кобен глас.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Бргу, чорбаџиката те вика. Иј, полека, шлека!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Бргу да се облечам, бргу! (Вика.) Анастасијо! Бргу најди ја Анастасија!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Ќе ве искривам јас сите, туку сега немам време! Бргу да ми ги исчистиш чевлите!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И јас, да не губам време, бргу назад, та...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Тогаш што стоите тука! – им се избрецна тој. – Бргу таму и да не сте се мрднале додека не дојдам. Разбравте ли?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
И Мече не почека да биде двапати повикан. – Ела со мене, бргу! – со шепот му рече Беличот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Белич бргу протна глава низ прозорец: далеку уште во темнината некаде, трепкаше мижлива светлина, која жто стануваше сѐ поголема, поблиска. Станица! Спасени се!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Денес, тој пее повеќе од секогаш. Ние сме сигурни дека за бргу ќе ни дојдат до рацете и нови, уште пообемни и побогати, збирки, нови рожби на нашата прочуена македонска народна поезија.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Тоа црвенило, таа збунетост, тоа решение да оди така бргу на вода, предизвика во неа оправдано сомневање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бргу, Буче, земи, однеси го дома ,на мајка ти, и побргу донеси му го цедилцето на стрика ти Стевана, си има работа, да не го задржуваме! — и просто му ги дрпна од раце цедилото на Стевана и му то даде на Бучето, кое веќе си ја знае должноста понатака, а тој го продолжи разговорот со Стевана, кој засрамен му го пушти цедилото со сирењето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тивко, тивко го расвести и бргу го поведе кои своите српски окопи, каде што веќе другарите беа се загрижиле за него, ота и зората наближуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Момци... скријте го некаде да не го гледам пред очи ваков заспан. Бргу! Што чекате!...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Бргу се закарал со сите во селото, та Турците го завикале копиле и лоша вера човек.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Се помачи додека излезе на патчето, за што сувите износени опинци ѝ се лизгаа по чипецот, но потоа бргу се изгуби зад ридот.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Но минат бргу миговите на утрината и еве: веќе и пладне наближува, една мисла бавно над ведрината потајно се спушта и загрижува.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Преку десното око бргу минува тврд палец.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Таа израсна под покривот на Дојчина и по нешто бргу се прочу меѓу луѓето.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Гавазот излезе и веднаш се појави на вратата Суљо-ага. Со длабоко темане и тој го поздрави кадијата како гавазот пред малку. – Сабанаролсун, сабанаролсун, Суљо-ага, бујрум. Кога толку бргу се врати?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Неколку момчиња и девојчиња ги видоа и им обрнаа внимание на постарите, а овие бргу го известија попот и ќефалијата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Повеќе