вивка ж.

вивка (ж.)

Да палиш вивка нема потреба, вели Костадин Дамчески, време е да си одиме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таму, на другиот крај на трлото, пред јаслите, Нове Перуноски, најмалиот од браќата Лазорови, му свети држејќи запалена вивка в раце.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таму, на Зедница, на сртот нејзин, за да можеа да бидат видени од сите страни и оддалеку, поредени во долга низа и кренати на драгови стрчеа десетина вивки од `рженица, натопени во смола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Земјата, за која му требаше време да сфати како да се вслуша во неа, сега омекната до кал го слушаше него; му беше доста да ја допре онаа неуловлива нишка меѓу вивките на мозокот или вршките на нервот и потегот на зглобот или јаготките на прстите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)