вири несв.
вир м.

вири (несв.)

Капка по капка, капка по капка така се вири и најдлабок вир.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Војниците му застануваа со колената на нозете, на слабината и на главата да не прета; и додека тој рикаше беспомошно и силно што оѕвиваше селото и планината - касапот ќе му го зариеше ножот во грлото, риејќи низ него додека му го пресечеше гркленот; кркореше бикот, шикаше крв на сите страни стркајќи ги војниците, се виреше крвта во локва и правеше црвена браздичка која истекуваше во езерото зацрвенувајќи ја водата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се наведна и тој над бунарот и ја виде водата како се вири.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го затворивме бунарот и понатаму да се вири за подоцна, кога ќе биде полн, да се почне употребата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но мојата идеја беше да биде тоа бунар, зашто само тој вири и држи многу вода и тоа долго и понекогаш вечно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)