воспита (св.)
За Мисирков, којшто ги имаше предвид конкретните услови во својата татковина и можеше да го согледа развитокот на својот народ во блиска перспектива, таквиот став беше наполно неприфатлив и историски анахрон, особено кога и лично добро ги познаваше националистичките методи и средства во воспитувањето и во српските, и во грчките и во бугарските училишта.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Значи, токму сега му е времето да се мисли за нашиот јазик, нашата национална литература и воспитувањето во национален дух.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И така, првото нешто што ќе треба македонската интелигенција да го извојува тоа е: отстранувањето на недовербата меѓу интелигенцијата со разно национално и религиозно образование; обединувањето на таа интелигенција како во самата Македонија така и зад нејзините граници; заедничкото опсудување на општите интереси на Македонците; отстранувањето на национално-религиозната омраза; воспитувањето на Македонските Словени во чисто македонски национален дух; задолжителното изучување на македонскиот јазик и литература во средно-учебните установи во градовите со словенско население; обучувањето во селските училишта со словенско население на македонски јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Увидот е критична фаза, кога решенијата често се јавуваат “во вид на блесок”, и можат да бидат проследени со големо восхитување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ханс Каспер (германски сатиричар) 5. Добро е да се создаде демократија за народот, но многу е поважно народот да се воспита за демократија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога фантастичното ќе ме пресретне (понекогаш сум и јас посетител и моите приказни се раѓаат од доброто, взаемно воспитување долго дваесетина години) си припомнувам на засекогаш извонредниот Игоов фрагмент: „Секој знае што е едрена точка на некој кораб; точка на пресек, центар таинствен дури и за самиот градител на коработ, во кој се сретнуваат силите распрснати по целите развиени едра.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Не верувам дека религиозната страна на езуитското воспитување во она време делуваше на мене толку многу колку нивната строга дисциплина”. 18 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- Заедничко воспитување на обата пола според комплексни методи?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Знаевме дека нашата програма за обука при користење дрога беше исто толку опасен колку и споменувањето на сексуалното воспитување на претходната генерација.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Едновремено држеше со рака исцртан дијаграм кој прикажуваше женски органи во анатомски пропорции и ја објаснуваше нивната функција и позиција на начин на медицинска сестра којашто зборува за фантазиите на средношколците на час по сексуално воспитување.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Марша, интимно во себе, не можеше да сфати како Хелвиг се согласил, се помирил, воспитувањето на својот син да ѝ го препушти на таа туѓинка.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Им се чинеше дека целиот нивни труд да воспитаат во својот син вистински наследник, бил попусто.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Во секој случај, тоа покажува дека сум ја воспитал како што треба.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И се чуди од каде такви излеговме, таков чурук, вели, да не може човек да поверува дека воспитувањето има толку мала улога во развитокот на децата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Бараше да се создадат претпоставки за воспитување и образование во школскиот систем, кои како прва и основна вредност ќе ја признаат националната култура, оти таа била „пиреј што не може да се искорне“, иако комунизмот, таа беда на духот се обидувала и тоа да го стори; рече дека денес, повеќе од кога и да е, се пристапува кон создавање народни спортски и пејачки друштва, младински и студентски сојузи, во кои се јакне националниот дух и свеста за народниот карактер на секоја голема уметност, а сѐ удира по сето она што одбива да се декларира како народна уметност.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем рече: „Но добро, Јан Лудвик. Дали ти сакаш да го водиш партискиот кружок за физичко воспитување?“, праша.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Мајка мораше да ги следи промените на Татковото здравје, но и да ја води големата битка околу воспитувањето на своите чеда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неа ја разбија и ја раскашавија, претворајќи ја во мочурлив терен на неговата душа токму скриените матици на воспитувањето, непрекинатите предупредувања, почитувањето на волјата на татко му, потоа на учителите, професорите во жешовската гимназија, силната волја на реб Аба Апфелблум, но и на неговите професори од рабинската семинарија прочуените Шварц, Гејер и Аптовицер, тие планини од знаење на кои веќе како студент гледаше со стравопочит; со еден збор волјата на авторитетите што го формираа него и во крајна линија неговиот досегашен живот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Присилните психијатриско- полициски средби, како дел од превентивното роднинско воспитување, во редовна законска постапка, би ми предизвикале дури и конечно олеснување, затоа што за нив ќе постоеше вистинска причина...
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Татко му се труди во целост да ја елиминира улогата на улицата во воспитувањето“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
