дејствие (ср.)
Време на дејствието: од 1929-1932 година.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Задолжителната и работа ет в три нешта. 1-во: да устроит црква, во која си сакаме да си слушаме молитвите и словото божие на јазикот ни като сичките ни брајќа Бугари по царштината. 2-ро: да устроит училиште в кое сакаме да ет мајчиниот ни јазик и право на него да се воспитуваат челадата ни наша, сетне на турцки и најсетне, ако имат време и на други. 3-то: затова и основјавме народната ни црковнообштествена општина, да се устроит, а која колку за управлението има да си устрои устав и правилник, кое нешто да бидит основа на дејствијата и, сообразно со приличните за то правителствени закони и да го претставјава народот пред секое званично место, за кое нешто ќе држит редовни преписи на дејствијата си по наша за това запечатена кондика, а решенијата и ќе идат приети од нас като општо.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Да се објасниме. Нашите читатели веќе знаат дека Цариградските друштва „Братство“ и „Македонска дружина“ во весникот „Право“ објавија отворено писмо до г. Мариновиќа (Јован Мариновиќ, српски министер на просвета) во кое ги осудуваат дејствијата на односното српско министерство и се жалат од српските пропагандисти кои сеат раздор меѓу српскиот и бугарскиот народ и наместо браќа и сојузници создаваат противници и непријатели.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Макар што дејствието на романот е ситуирано во бизарното „време на козите“, раскажувачот од големите автобиографски залихи на искуства истакнува дека тоа раздобје претставува слика на изгубениот „детски рај” и „крај на најубавото време на светот”, со чиј лирски и критички опис се обидел да му ја придружи на пишувањето "историјата на вистината” на еден облик на тоталитаризмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ана Ливиа, полски книжевен критичар Градот во кој се случува дејствието на романот Времето на козите не е голем, но над него доминира Тврдината која го симболизира повеќевековното владеење на многу Империи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во времето на дејствието на романот владее сталинизмот, идеологија преку која се настојува козарите кои живееле во блиските планини да ги трансформира во работничка класа, но главниот проблем биле козите донесени со козарите во градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Дејствието во нашиот живот е недоволно, сурово и наивно, епитетите го прават вечен!
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Предметите, следејќи ги зборовите-именки вршат различни дејствија, слободни како новиот глагол.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ете, тоа е перверзниот свет на филмот „Уговорот на Цртачот“, чиешто дејствие се одвива 1694 година.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Им се забележува на моите романи - игра на работ на балконот, кибритчиња покрај шише со бензин, набиен револвер на ноќната масичка - интелектуална потрага водена од самиот роман, нешто слично на непрекинат коментар за дејстието или, мошне често, дејствие поради коментар.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
ГРИНАВЕЈ: Да, бидејќи телото ги манифестира сите физиолошки дејствија со јасна експресија - ждригање, копулација, земање храна, повраќање.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Неговото преплетување со дејствието е многу посуптилно, се одвива со допирањето на храната, кое е причина за собирањето на гостите, и, најпосле, тој е оној што со гледањето го спасува барем споменот за страсната врска, по убиството на Љубовникот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
ЉУБА: Да. Ова е скица на третото дејствие.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сакав главната хероина да биде странкиња, да зборува со странски акцент.” •Како го постигнавте оној светлосен ефект во првата ретроспекција? •Хичкок: „Со успорено дејствие.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Освен тоа, Хичкок го користи старото правило, познато уште на Ајсхил во „Орестија“ дека најгрозните дејствија се случуваат покрај одарот: крајот на настаните од таа секвенца е хотелската соба во која љубезно разговараат Елза и госпоѓа Кејпор, од терасата Ашенден со двоглед ги забележува случките на брегот; секојдневниот животен ритам се дроби врз подлогата на нашето знаење дека во тој момент на друго место, насекаде се случуваат напнати и страшни настани што непосредно се однесуваат на соговорниците, непријатноста, нелагодноста се продлабочува со страшната „лоша вест“.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Првото дејствие: еве едно вакво утро, какво што беше денеска...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Комбинација на комично дејствие со конец кој се прекинува во моментот кога човекот ќе падне мртов”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ова и слични дејствија, заедно со наративната структура која се измолкнува од сите конвенции на раскажување, се погрижија за тоа околу Burroughs одамна да се разидуваат мислењата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Потребни ли ти се глупавиве штосови за дејствието? - Не пречат, колку да биде поживо.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Дејствието се одигрува во куќа со наместени соби за издавање и сопственичката на куќата се прашува дали новиот станар е познатиот убиец со име Осветник. Нешто како Џек Мевосек.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
