донекаде (прил.)
Отаде одовде, а нашол коконата и, лав муабет, a дотерал донекаде работата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Милан го осудуваше Јована за предавство, овој Милана за кукавичлак што избега во Бугарија и го остави него на цедило, и на крајот на краиштата и Милан виде дека Јован си имал право донекаде што се предал, бидејќи друга глава немало во торбата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Важно, тој ги изнесе своите доводи и тоа донекаде го оправдува неговото молчаливо согласување.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сѐ додека не долази донекаде и тука сосема запре.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Додека ги средуваше во сандакот, мислеше дека ќе има храна за едно дванаесетина дена, ако го распредели сето, што го имаше така, за во секој од тие денови да биде донекаде сит.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Бузо не кажа која била причината што го натерала Едноокиот Полип на таква гнасна и нечесна акција; Ѓеле донекаде ја објасни причината зошто сите на бродот не се согласиле со капетанот и енергично се побуниле против неговата желба, но требаше повеќе и поубаво да ги објасни и расветли душата и срцето на тие луѓе; Васе доста лесно мина преку храброста и смелоста на оној што со маки ги раскинал јажињата и го ставил на коцка својот млад живот; Марко не го протолкува и не кажа ништо за крајот на приказната.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И секој ден донекаде стигнувавме: ја гледавме Америка, Азија, Африка, нилските коњи и крокодили, се качувавме далеку во северните краишта на Земјата и гледавме: бели мечки, ирваси, китови и што ли не.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бојан, иако без поголемо животно искуство, донекаде можеше да ја разбере оваа мисла на дедо Иван.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А качувањето на Орелска Чука, тој доскоро неосвоен врв, беше единствениот подвиг што можеше барем донекаде да го смири...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Каков е тој „ксмет“ и како не можеше да ме разбере таа наша тетка, што донекаде не исчувала, не сфаќав.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сите, притоа, избезумено се погледнувавме, се фаќавме за рака, како тоа да може да ја намали опасноста, а понекогаш како луди претрчувавме по улицата, само донекаде и пак се враќавме назад.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Позајмивме пари, собравме и го испративме донекаде. До џадено, до Скара.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ме изведе од селото, ме подиспрати донекаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но само донекаде, за малку.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Буквалниот, иако донекаде смешен превод, би изгледал вака: Капење во простачки чај против младежи без премногу БЕНГУЕ.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сепак, текстовите што се пред вас, донекаде го предочуваат подрачјето од теми и проблеми објавени во минатогодишните броеви на Хипатија, специјализиран журнал за феминистичка философија кој можеби на најдостоен начин го пројавува стремежот на жените за полноправно учество во она што преостана од некогашната „кралица на знаењето“ и „умоводителка“.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Секоја од овие можности има донекаде различни предности и недостатоци. Најмалку радикален чекор кон ублажување на забраната би било класирањето на дрогите по категории при што би се легализирале најмалку опасните.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Укинувањето на кривичното гонење би ја зачувало законската забрана за уживање на дрога со што веројатно донекаде би се обесхрабрила побарувачката, додека луѓето што се загрозуваат само себеси не би се апселе. Со тоа би се намалило оптоварувањето на полицијата и би се снижиле трошоците за издржување на затворот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но постои, меѓутоа, во сциентизмот, ако не дури и во науката, донекаде наивна верба во некаков тип на транспарентност на јазикот, во некоја форма на вештачки јазик, во некој вид на апсолутен конвенционализам или апсолутна формализација на јазикот, на која може да се редуцира она што му е својствено на природниот јазик.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Според една верзија на митот, дури, Прометеј донекаде го губи својот посебен идентитет, стопувајќи се со карпата на која е закован. 56 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
