дупне (св.)
Од една страна, нѐ поддупуваа кон востание, од друга ние сме млад народ и се занесовме со еден незрел потфат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И вистина, одвај ли има нешто поарно од ваквото свршување на македонската криза: за народот тоа е арно, бидејќи ќе се ослободи и од интригантите од разни народности и ќе се откаже од разни поддупувања што го одвлекуваат од неговите мирни работи: црквата ќе го помири неоснованото непријателство меѓу разните народности.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ДЕПА: (упаѓа). Куршум ги дупнал, та ако нема заби од нив да не бара тие да му жвакаат!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Грижливо ја изделка корката, со парче тел го издлаби босчето како цевка, а по тоа зеде едно потенко багремово гранче, го дупна насреде и со него го затна отворот на црцалото.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Дупни издени, — дупни издени, — ја учеше Доста и ѝ ги бакнуваше малите танки и меки детински прстиња кога за првпат ѝ ја даде иглата в раце.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Водарките ја дупнаа со лакти средната другарка, а левата рече: — Ами кога та веле јас, златна, оти попот а оставил Анѓа, ти ка велеше? Не веруам.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Претстави си со твоето брзање да ја дупнеш цевката.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Од друга, помала грутка, што ја дупнува малку во средината за да се разликува од шпоретот, таа прави тенџере.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Од постелата стана Гоце. - Кажувај сега, синко мајкин, зошто му ја дупна главата на Сулејмана, а!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Бузо скокна и приписка како некој да го дупна во слабина.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Сега Французот ако дупнал натаму, ни очите повеќе нема да му ги видиш.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Го дупна коњот, излезе пред војската, оставајќи еден од муљаземите одзади да не се врати некој војник да направи некој маскарлак.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Лебот — вели Андон — не ти го пишува фурнаџијата што ќе му помогнеш на другарите да го растребите тунелот, а ако втасате побргу, може и да дупнете по некоја дупка и друга. Барут има кај другарите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Го дупна коњот долу ливадите и го фати Чаништа за черек саат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И пак ќе почне едно давење, грвалење за водата, за потокот и мечката одново ќе отрча да се качи на буката, велеше, ама буката ќе падне, заедно сосе мечката, велеше, и крмакот, засилен, ќе ја дупне во мевот со секачите, со ’рпалите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сите мислат на топот што може, до половина, да ја дупне земјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
и полковиот му рече освобождавам те од обвинението, откако го ислуша, за петнаесет дена ќе добиеш и решение, и Ристе се тргна, отпоздрави и се тргна, и одат после други, и којзнае што ме дупна и мене, и јас ќе одам ќе прашам, што ќе стане со Македонија, велам, Македонија е долга и широка, ми вели полковиот, и за Македонија одговор сега нема, одговорот е во вас, во сичките нас, благодарам, му велам, коњите се тепаат, а магарето го јаде ќотекот, покорно благодарја, велам, и как се казваш, Мирче Мегленов и ме запиша, мајчето негово, и после ротниот секаде мене ме праќа: во извидници, кај што студи, кај што е калливо, кај што главата ти е пред куршум, и еднаш со Стевана нѐ пратија кај окопите англиски, 124
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога ми стасал Ѓурчин Кокале, опаша силјав - појас посрмен, на појасот сабја наточена, па се фрли коњу в половина, дрпна узда, дупна узенгија и привтаса црна Арапина.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Срцето ми дошло дури горе, под глава, и скока, удира, ќе ми ги дупне тапанчињата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Вода ќе дупне за мене, велам, ќе се откаже.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
