етапа (ж.)
Песната е само етапа на еден континуиран психолошки процес, кој само делумно е дефиниран низ поетскиот запис.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Доколу веќе сме утврдиле дека во прометејската етапа на историјата, напоредно со огнот постоел и говорот, сигурно е дека секој творец си има своја прометејска етапа, прометејска етапа на неговото сопствено битие: огнот на неговата прва средба со видливото и со говорот што тој оган го произнесува запретен некаде во потсвеста, моќна да го преобрази видливиот и присутен свет во имагинерна, трансцедентна верзија на некогаш веќе постојното.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Само што не сум сигурен дали новата етапа навистина отпочна?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Исходот од битката има големо значење во текот на војната или за еден дел од нејзините етапи.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тука, уште во подготовката, секоја етапа е преполна со впиени слики: месарот што во бела престилка го мерка рибичот кај кичмата, па вели – „земете го подобро, газда Павле, бутот, преседен е само ноќ“; потоа, месењето леб „на помеко“, со топчиња тесто што дебелички и масни се распоредуваат по обелената површина на масата, за повторно да се спојат во сладострасна, леплива прегратка; додека тестото стасува, месото, во коцки, се брашни со црн пипер, црвен пипер, сол; Потоа боцкањето – топејќи ги прстите, дедо во тестото, сјајно од свинска маст, издлабува кратерчиња за да го смести месото; потоа, на тепсија, во рерната, пастрамајлијата се крчка, бабри, воздивнува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Самиот Гринавеј својата литературна предлошка толку ја модификува што тој на некој начин станува подобар или „подобар“, како што е случај со драмата THE DUCHESS OF MALFI (Војвотката од Малфи, 1614,) на Џон Вебстер која беше инспирација за ГОТВАЧОТ, КРАДЕЦОТ, НЕГОВАТА ЖЕНА И НЕЈЗИНИОТ ЉУБОВНИК, кадешто, како што тврди Шон Френч, „различните простории изгледа дека претставуваат различни етапи од историјата, едно архитектонско исмејување на човечкиот прогрес.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На ова место анализите ни се вкрстуваат и влеваат во заедничко уверување: ние зборуваме на крајот, во последната етапа на лажно вдахновение на критичката свест, чии последни импулси можат да се спасат само под услов фрагментарно да се развластат, прецизно да се локализираат и формално да се дисциплинираат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Проблемите при изучувањето на историјата на преведување во етапи George Steiner, во книгата After Babel, литературата на теоријата, практиката и историјата на преведувањето, ја дели на четири етапи.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Но, во некои етапи, тие можат да бидат неуспешни.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Овде ризикуваме по малку избрзан „редукционистички” одговор, што секако би требало пошироко да го разгледаме и да ги сместиме тие три етапи во пропорции со трите етапи на она што би го нарекле либидинален концепт за субјектот во граѓанското општество на XX век: постои индивидуумот на „протестантската етика”, потоа хетерономниот „човек на организацијата” и најпосле денес надмоќниот „патолошки Нарцис”; меѓутоа, ако така наречениот „слом на протестантската етика” паѓа во триесеттите години, тогаш во текот на педесеттите години „човекот на организацијата” почнува да отстапува пред „патолошкиот Нарцис”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во структурата на личноста најмногу преовладуваат архаичните моменти.” (Lasch, „Култура на нарцизмот”) Темелниот став на третата етапа е оној, според кој социјалните „големи Други”, мрежата на социо-симболички одредници со која е соочен и во која е вплеткан субјектот, во субјективната економија најдобро делува кај „Мајката-од-која-зависи-задоволувањето- на-нашите-потреби“ која е - според Lacan - првиот лик на големиот Друг.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Секој филм ѝ припаѓа на одредена етапа на Хичкоковото творештво; ако ги исклучиме подоцнежните дела, без кои, така да се рече, „Хичкок не би бил Хичкок“, неговото творештво јасно се дели на три етапи: англиска етапа (триесетти години), првата американска (“Selznick”-овата) етапа (четириесетти години) и втората американска етапа (од 1950, од „Странец во возот“ па натаму).
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Претпоставував дека прима инструкции за првата етапа од патувањето...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Затоа е разбирливо значењето на пронаоѓањето на консонантно-силабичкиот систем на писмо, со што започнува нова етапа во развитокот на писмото и се подготвува почвата за формирање на квалитативно нов систем на писмо, алфабетот. 88 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Пиесата на апсурдот требаше да кулминира во Атеистичкиот музеј во Скадар, веројатно последната етапа од нашиот престој, наложената цел.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сигурно тие што чекореа набргу ќе престанат, ќе се смилуваат, ќе ме остават нивните газди барем малку да отспијам, за да можам да ја продолжам утрешната етапа на патувањето кон морето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Првата и основна етапа на овој процес, јасно е, претставува расчленувањето на фонетската страна на јазикот во одделни фонетски единици, кои би требало да бидат изразени со особени графички симболи на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Декарт е важна етапа во развојот на тие согледби.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Првата и наједноставна етапа во дисциплината, на која можат да бидат научени и најмалите деца, во Новоговорот се нарекува „ злостоп“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
5. Во секоја етапа на неговото затвореништво знаеше, или му се чинеше дека знае, каде приближно се наоѓа зградата без прозорци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
