завари (св.)
– „Ами за Сивета и Чулета како веруваш, бре татко, да за мене да не веруваш му рекол Силјан и си го собул објалото од десната нога та му ја покажал ногата кај што му била заварена“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ја види ја, бре татко, ногата, кај што ми ја окрши и ми се завари“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Таму, на сретселото, на чешмата, завари неколку момички, во друштво на помали братчиња и сестрички лееја вода за вршачите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Впрочем кога ќе нѐ завари веста за исчезнувањето на некој близок, чувствата се престоруваат во болка..
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зарем не беше време да сврати?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Прашувате за сенката на старицата што ја заварив седната под дрвото? Беше тажна и потресена поради отсутноста на господарката.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Една ноќ, помеѓу два сона, го заварив татко ми на триножец крај прозорчето. Или беше привид?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Бојаџијата го заварил погубениот студент, налактен на карпата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Очекуваа дека нешто ќе им се случи, дека нешто ќе ги завари неподготвени.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
