заклучи (св.)
Но не само во таа самостојна политика се заклучуваат нашите несреќи, а следствено и причината за одделувањето на нашите интереси од бугарските, па и причината за одделувањето на Македонците овде во македонско друштво.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во јазикот има одделни гласовни знакови или зборови за сите мисли, чувства и желби на еден човек, затоа јазикот на еден народ е негово духовно богатство и наследство во кое се заклучуваат отпечатени во гласовни знакови или зборови сите народни мисли, чувства и желби со коишто има живеано и живее еден народ и коишто се предаваат како нешто свето од едно поколение на друго.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
АРСО: Заклучи ја устата. И оди.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
И не заборавај да ја заклучиш долу вратата, да не избега затворницава. (излегува).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
„Нека го, нека се лути, ќе се лути, лути — ќе се одлути", — си заклучи Крчо.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Шо може да биде тоа брборење, ако не маѓиа?“ — си заклучи Митра и си влезе зимата во разбоите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— И се опули во Нешка, во Крстета, пак во Нешка, и си заклучи со умот: „Ете, како шо нарачаа нарачниците на третата вечер: „да расте и да порасте, убава мома да биде, попова снаа да стане, на младо ѓаче невеста".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сужните ги втераа во еден од авурите и ги затворија заедно со дванаесетте коњи; им дадоа пак по парче леб и по некоја голтка вода и им ги заклучија рацете, врзувајќи ги крајните синџири за по еден од диреците на јаслите.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Им турија сено и слама на коњите, го затворија авурот, ја заклучија вратата и отидоа во анот да ги сушат мокрите алишта на огништето.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Вратата беше заклучена однадвор а клучот изваден.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
По неговото рамномерно дишење можеше да се заклучи дека спие.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А ако не се провлечам низ решетките? прашуваше. Ќе дочекаш длабока старост, заклучуваше татко му. Не сфаќаше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Случај со изградени, непроменливи навики, гореше. Бесцелност на едно постоење, заклучуваше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Бегај. (Му ја отвора вратата и го истуркува надвор.) Бегај. (Потоа, веднаш ја заклучува однатре вратата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Штом ќе ја заклучи, се враќа во собата и оди до прозорецот и гледа на улица.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ЛУКОВ: (Го испраќа до вратата и, откако ќе ја заклучи, веднаш се враќа.) НЕДА: (Трга да излезе.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Тоа тој можеше да го заклучи секогаш кога ќе престанеше да размислува и кога се престоруваше целиот во слух, живеејќи со секој дел од себе само со она, што се случуваше во неговата собичка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Заслужуваш јадење – заклучи таткото и ѝ тури на бабата полна чинија манџа со прекрасно парче месо. На Зоки му се наполни устата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Стариот рѓосан клуч штракна неколкупати, вратата од ќелијата се отвори, клучарот го пушти да влезе трговецот и пак ја заклучи вратата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Даме го фати Гоцета за рака, влегоа во одајата, клучот скрцна и тие се заклучија... - Тоа е поштата! - тивко шепна Даме.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
