закрила (ж.)
И сега, по толку години таа чувствува закрила, охрабрување кога застана лице в лице со него. Замаено гледа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Под неговата закрила Глигор итро ги избегнува заседите и преследувањата на пустинската полиција.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На Имотот останаа да живеат, под закрила на Началството на Потковицата и на луѓето кои живееја и работеа на Имотот, сираците на закланите Младена и Спасија Акиноски, шест машки деца и четири чупиња.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Така на Имотот останаа да живеат, пак под закрила на Началството и под закрила на луѓето што работеа на Имотот, двете најмалечките, Неделко и Тоде, зашто постарото од нив, Петар Младенов Акиноски, беше испратено во Бугарија, во Софија, за да се изучи во тамошното воено училиште за офицер.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога споредните патишта ќе ги снемало, патувале ноќе: царските друмови биле слободни само под закрила на мракот. Затоа преку ден сонот им бил посветол.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тука нивните синови биле заклани, тука ги закопале за да останат под закрила на светецот лесновски. Стоел и гледал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Повторно ја чувствувам онаа топла поповска сомилост „ќе го земам ова дете под своја закрила“, од која, иако ме нервира, не можам да побегна: - Слободна ли си вечерва? - Можеби...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
(...) Под закрилата на филозофијата на деколонизацијата, поимот на културата кој беше заштитен знак на империјалистичкиот Запад се сврте против самиот Запад и јасно ги именува општествата на кои овој им го наметнуваше своето старателство.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пруската победа ја исправа таа историска аномалија и им овозможува да се вратат во националната закрила”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таквата тенденција претставува една политичко-економска операција под закрилата на медицинската пракса.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Зарем сакаше нејзиното дете да не ја почувствува таа закрила, таа сигурност, што во пресудните моменти во животот ја дава само таткото?
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Чана насетува дека на Добра ѝ е тешко што е одвоена од нив, а уште потешко ѝ е што е без својата сестра Пелагија, која иако помала, за неа беше вистинска закрила.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Од друга страна, зар може да го остави Ордета без закрила и како да ѝ излезе после пред очи на неговата мајка?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Лука Карер пристигна во првата квечерина и ги најде како тој, жена му и трите деца, го очекуваат во нивата куќа, со спакувани куфери, подготвени за скорешното заминување под закрила на ноќта.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Под закрила на ноќта, наредните денови Евреите на Закинтос заминуваа во планините, секоја група со организирани предводници, семејство по семејство наоѓајќи прибежишта по домовите на најчесто непознати луѓе. Вечерта пред да замине со своето семејство на побезбедно место, рабинот Елеазар Корео побара да го види својот пријател од школските денови.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Не е тешко да се заклучи дека римското право, на чијашто правна традиција фундира и нашето современо национално право, како дел од поголемото евроконтинентално правно семејство од т.н. Civil Law тип – првенствено беше процесно [формално/ тужбено] право, односно се развиваше под процедурална закрила.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Се случи, тоа дете кога ќе порасне, да биде зависно од советот и закрилата на многу луѓе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Горд што под неговите закрила ги стекна самодовербата и одлучноста животот да го гази со цврсти, маршевски чекори.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
В сон мигум ги спружи двете раце - небаре бара закрила.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Корисно е секоја дадена локална култура да се опише како посебен сплет од жанрови“, пишува Рос Чејмберс, „при што жанрот се сфаќа како конвенционален хабитус што повлекува разбирања и согласности во кои не мора конкретно да се преговара за ‘видовите’ на општествена интеракција кои се возможни под закрила на таа култура...
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
