зашета (св.)
Кадијата се намурти, ја наведе главата, си ја помазна брадата, почна да си го поткаснува десниот мустак и зашета низ одајата, очигледно растревожен за неуспехот на неговите луѓе.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И на нејзини очи ќе им ги пресече џелатот главите со секирата! – Пак тропна со ногата и зашета нервозно низ одајата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Неопределено зашета со погледот, како да сакаше да го уточни правецот во кој ќе продолжи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Погледот ѝ зашета по одајата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Му ја раскина кошулата и неговите тврди прсти бргу зашетаа по градите, рамењата и рацете.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Толе си зашета сега од село в село, но со одредена цел. Не мислеше само на фаќање бегови и што поголеми пљачки, ами од арамија се претвори во одличен агитатор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Јас су ви паша, јас су ви валија, јас су ви султан.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе зашета горедолу низ кошарчето и почна за себе да си зборува: — Така е!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во таа збрлавеност се случуваа и грешки; се случуваше - по грешка некој од мажите да преспие кај туѓа жена, а некоја жена кај некој туѓ маж; се случуваше да се родат копилиња, да зашета некоја жена со искасани образи, но луѓето во тие мигови - сѐ си простуваа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
