избрза (св.)
Во целата таа мака, блед, испрекинат зрак му се плеткаше во душата: што не избрза и не испрати абер во Ресен: „Барем татко ми да не црвенее пред овие...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Така ли е?“ „Така е“, избрза и сфати жестоко пламнувајќи под кожа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој требаше да го задушува гласот на срцето и да се совладува за да не избрза устата да го каже зборот, вистинскиот збор, што му кипеше во градите...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Есента изневери, избрза со студот. Во собата нема ќумбе.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Секогаш сакаше да избрза напред и дури кога ќе се оддалечеше од оние двајца назад можеше да биде задоволен што е сам во таа неразгазена белина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој го рече тоа речиси избрзувајќи и пред своите мисли.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Имаа на себе дебели ќуркови, поставени одвнатре со кожа, снежинките се стопуваа уште веднаш штом ќе слетаа на нив, а Змејко го префрли пораменици својот забан и избрза да им разгази малку напред.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Берберчето малку ги погледа и праша: - Кој од вас е тој несреќник? - Двајцата, - рече Шишман. Избрза.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
11 Мотив: рана пролет: Брегот на Профим зазеленет; неколку јаболкници и праски избрзале, порано расцутеле, се преливаат во алови и бели бои; по падините на брегот излетале и првите жолти цветчиња расфрлени како распукани жолчки; белее куќата на Профим, која е скоро варосана, а покривот црвенее како тукушто пресечено месо; по брегот пасат неколку овци, кои, чиниш, не се движат, небаре стојат во излог за детски играчки; еден коњ слегува по патеката со крената опашка како да лебди во воздухот; две шареникави добичиња, крава и вол, со издолжени вратови брстаат по зеленилото спуштено ниско и се допираат, се чешкаат со колковите; по коњот оди човек (веројатно Профим) со лимена кофа в рака; на кофата е паднато сонцето и облеснува; нишајќи ја кофата, човекот како да сака да го брецне сонцето; друг некој (веројатно Скрче) се шета низ бавчата, оди од стебло на стебло и ја потпира главата на нив, како да ги гризе.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Беше прерано што било да му префрлам и бев свесна дека сум избрзала и дека сум несправедлива кон него.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Избрзале од страв да не им се сожали за човекот. Да не им избега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И во таа брзина и мојот живот некако избрза, се истрга и еве ме уште жива.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Не требаше да ти кажувам, вели, извини што се избрзав.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Па каде е сега тој? - избрзав јас. - Отиде во Рајот божји, душата покој да му има, лесно да му е темното море што е над него, - се растрепери старичката.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Знаете ли вие кој живее таму? - Вештерката - избрза Цветан-Уши.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Јасно им се велеше дека „јужната република“ никако не се вклопува во големите планови, или ќе избрза или ќе задоцни во основните стратешки определби.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А кога постариот брат влегуваше во политиката, главен советник, амортизер на неговите занеси, радикални замисли, засилени реакции, избрзувања, илузии, беше татко ми...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Властите не сакаа по никоја цена да избрзаат со акцијата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но да го послушам уште и да не избрзувам со заклучоците.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тогаш почна самиот да се обвинува. Не требаше да избрза со писмото што ѝ го напиша... И со картата за пат...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
