изглуми св.

изглуми (св.)

Дури не можеше да ја согледа вистинската причина заради која неговите родители направија посебен влез, бидејќи Марша изглуми навреденост...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ема сакаше да изглуми дека не го слушна последното или дека за неа тоа не беше толку важно, но челото необично ѝ се избразди, а веднаш потоа се оптегна како излитен појас над нејзините крупни очи, додека по лицето и пролета израз на силна болка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Изглумивме дека се караме жестоко за некои безвезни глупости и јас лута и вцрвенета излегов од автомобилот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)