издава (несв.)
120. Укажувачки пример е обновувањето на Македонскиот клуб во Белград и издавањето на весникот „Автономна Македонија” (1905), чиј главен уредник беше некогашниот соученик и соборец на Мисирков во Белград, Софија и Шабац воденчанецот Григорие Хаџиташковиќ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
37. Инж. Христо Станишев е член на ВМОК во Софија, а по расцепот на “врховистите” (1902) стана претседател на Врховниот комитет што го поддржуваше ЦК на ТМОРО и издаваше и свој весник под истото име “Реформи”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
92. Но тоа духовно движење на Македонците не ѝ се бендиса на бугарската стамболовска влада, којашто забрани да се издава „Лоза“ и фати да ги гони Македонците сепаратисти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пијаниот издава само некакви неартикулисани звуци, Дара му ги собува чевлите , го покриваат).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Ти си сѐ така свежа и ниедна брчка по лицето не ја издава опасноста што те демне.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој ги гледа со една рамнодушност што издава внатрешна устременост кон себе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вечерта го однесе во старата куќа со триста чардачиња и со меѓувраќе со чкрткави подови и со миризба на тафтабити, каде што имаше собичка тој, а жената, што ги издаваше собите, го прими на стан.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Настрана комесарот разговараше со комадантите на баталјоните и издаваше упатства.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
„Издавам соби - Хара“. Се појави Хара. Таа беше помлада жена и се мачеше да говори на наш јазик, за да ја разбереме.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Издавам соби - Хара“ Пристапот од патот кон Платамон не е добар.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Издавањето на соби во туристичката сезона, всушност, станува дополнителна дејност.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го чекаме возот и нѐ издава трпението.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Захаријадис и Маркос издаваат наредба да одам во Бугарија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имено, овој автор е првиот што почнува да издава романи што полека ќе бидат прифатени и од реномираните издавачи, оние што објавуваат книги.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Наведуваме шест главни можности: Легализација на помалку опасните дроги. - Откажување од кривичното гонење наместо потполна легализација. - Издавање дрога на лекарска рецепта. - Продавање дрога во државните продавници, како што во некои земји се продава алкохол. -Продавање дрога во приватни продавници, со извесни ограничувања како што се забраните за продажба на малолетници и продажбата со помош на автомати. - Дозвола за продажба без какво и да е ограничување.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
БАРБИТУРАТИ (BARBITURATES) Форма: таблети, пилули, еликсир, инјекции. Времетраење на дејството: од три до шест часа. Законски статус: се издаваат само на рецепта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тогаш еден ден наиде Џон Вилкок и ме праша дали би издавал списание со него. И јас реков: Да.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но нервните врски на батката беа блокирани, инфилтрирани и атрофирани, така што мозокот не можеше повеќе да издава наредби.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На нивните сопственици Пансионот им издава и посебни гаранции за обештетување, но затоа за тие кучиња добро и се наплатува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дејствието се одигрува во куќа со наместени соби за издавање и сопственичката на куќата се прашува дали новиот станар е познатиот убиец со име Осветник. Нешто како Џек Мевосек.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
