измушне (св.)
Се раздрма народ, некои почнаа да се собираат на купчиња; тие што беа по на крајот се измушнаа и избегаа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Мислам дека се имаше обидено и мене да ме заплетка во својот најлон но навреме се измушнав.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Со денови посакувам да те сретнам а ти постојано ми се измушнуваш.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вистината се измушнува ненадејно како и улицата што некогаш одовде ќе врви.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Се измушнува од нивните постојки на патот на освојувањето.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
