изназборува св.

изназборува (св.)

Тој на Бошка му изназборе толку, што овој ни глава не можеше да крене, а камоли да си ја каже маката.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тоа ќе бидат убави денови, исполнети со работа, скитање по околните ридишта и кории и смирување во долгите зимски вечери, покрај огништето полно со жар, покрај саканиот старец кој ќе има можност да се изназборува за сите долги, премолчани месеци во планинската осаменост.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)