изрече (св.)
Тупаници стиснаа силно; пред мртвиот вака клетва изрекоа една: - „Се колнам јас, јунаку, никогаш мајката твоја да не ја нажали Гега.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А, можеби, набрзо и мене, в радоста силна ќе ми подадете раце..." Го изрече ова...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Венец кој ќе биде ставен од свештеничка рака, со оние убави негови зборчиња: (изрекнува со пеење како поп при венчавање). „Венчает сја раб божји Илија и Антица...“
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Само ќе седнеше некаде од страна и го посматраше толку внимателно како да го испитува за да му изрече пресуда.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
На вратата се појави јаничар и тој на српски го изрече веќе познатиот глас на покорен слуга: – Изволите, везир ефенди!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Може ли мирно и спокојно да го стори тоа, кога знае дека отказот за нив значеше сега исто што и да им изречеш најтешка казна.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во обвинувањето се настојуваше судот да се ослободи од секакви хумани обѕири и да им изрече на обвинетите најстроги казни.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Еден задоволен, плавен и длабок глас изречува пофалби.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Овој миг нему му се стори дека наеднаш би можел и да го изрече, сето тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не случајно народот ја изрекол поговорката што често можеме да ја чуеме: „Времето е пари“.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Ете, гледате, народниот мудрец и за фалбаџиите изрекол мудра изрека.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
На крајот ни беше изречена чудната казна.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Изрече и други зборови. Потоа се сврте и замина.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Немаме право на жалба и приговор, како што се изрази таа кога ни ја изрече казната.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Мислите во главата ми се редат како бескрајна низа и секоја од јасно појасно обликувана и изречена.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Врз основа на нивните сведоштва, напишани или јавно изречени, кои се, навистина, понекогаш контрадикторни, можат да се изведат извесни основани претпоставки за тоа како и кај кои личности дрогата делува на творештвото, иако сѐ уште сме далеку од тоа да можеме да изведеме некои генерализации.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Затоа што кога еден збор или подолг лингвистички низ (string) - што можеме да го наречеме текст - е напишан, тој продолжува да постои независно од неговото изрекување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Затоа, со желба да го избришам од мислите на вашите еминенции и на секој верен христијанин ова моќно сомневање што беше со право изречено кон мене, со искрено срце и со вистинска вера ги отповикувам и ги негирам споменатите заблуди и кривоверства и воопшто сите заблуди и кривоверства и дејства спротивни на светата Црква; се заколнувам дека нема во иднина никогаш да речам или да тврдам усно или писмено нешто што би можело да фрли врз мене слично сомневање, и доколку ми се случи да сретнам кривоверец или некојшто се смета за таков, ќе ја известам светата инквизиција, инквизиторот или прелатот во местото каде што живеам.”
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Беше јасно дека започнуваше да се остварува невидливата, но најавувана и во поединости организирана реализација на казната, против моето однесување, моите зборови изречени во Атеистичкиот музеј и во двете кафеани.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
По словенскиот претседател своите зборови ги изрече членот на NSK.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
