иктиза ж.

иктиза (ж.)

Прво кога дојдоа и ги видовме се израдувавме, си рековме убава работа биле, да има човек некоја иктиза веднаш ќе ја сврши.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Другите работеа а на нив им даваа сѐ што требаше, од ништо немаа истиза, ни тие двајцата, ни внучињата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ако не се може поинаку, вели, ако е преголема ихтиза, човекот ќе бара некого од спротивниот табор со кого има горе-долу муабет, и ќе го моли тој да оди во дуќанот да му купи, но овој самиот никако не оди.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)