калуѓерица ж.

калуѓерица (ж.)

– „Ах, јас сиромав, си рекол сам со себе, дали така ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Прошетал по сето Коњарско поле и слегол дури на Врбјанско, крај блатото, та си се најал жаби, кауѓерици, скакулци и гуштерици.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Прати ли некој човек да разбере, да а потпраша одоколу, ќе се маже ли или калуѓерица ќе седе?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се капиме заедно со лиотите. Се прскаме, претаме, ко калуѓерици.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)