карактер (м.)
141. Во последно време во бугарската наука сѐ повеќе се протежира теоријата за хунско-алтајскиот карактер на Протобугарите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Борбата има не толку национален, колку религиозен карактер.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Особено Патријаршијата, како установа вселенска, треба да престане да постапува како установа со грчки карактер.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
– Ако имаме касмет да стигнеме до него, колај ќе ја разбистриме сета работа – им велеше попот на другарите -ама не верувам. Не нѐ остава тој пес кадијата; ќе нѐ расипе уште во Прилеп – со право се плашеше попот, знаејќи го свирепиот карактер на прилепскиот кадија.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Лошата зима и мекиот карактер на Селима го одвратија од оваа намера и тој се врати во Стамбол, откажувајќи се од лудите амбиции на татка си да го покори и поислами целиот свет.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Макар што му го познаваа добро карактерот, тие постојано од секој негов збор се штрекнуваа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А малото маче - шареноглавче имало малку незгоден карактер, писнувало и при најмалка болка и претерувало во тоа свое пискање. А било и инаетливо.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Зар не Ви паѓа в очи дека посетите на таа жена паѓаат токму во моменти кога Вие имате средби од - интимен карактер?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Задачата што ни претстои е од таков карактер што бара Вашиот сопруг, токму поради тоа што е еден од најистакнатите работници во нашето легално движење, да не биде замешан во работата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Има друг еден, зол по карактер и високо изговара со грлен глас навредливи зборови.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо така совршено го изучи звучењето на неговиот глас од дворот, што по него познаваше карактерот на човекот и неговото место во ова мало општество.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тука е и инженерот Александар, повоздржан е, таков му е карактерот, но пресреќен е што се нашол во средината и во настан за кој никогаш не помислувал дека може да се случи.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Распитот премина на барање податоци од воен карактер.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
А неговата тага беше спротивна со неговата снага и со неговиот мошне груб карактер.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
ЛИЦА САЗДО - Крупно мажиште, средна возраст; во железничка униформа, ноншалантно облечен, често распетлан; питом карактер, природно интелигентен.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
„Боите го одразуваат карактерот на човекот“, им велеше тој.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тогај се открива волшебното, митскиот карактер кои го гледаат очите на фантазијата...“
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Секоја од нив има име, лик, свој посебен карактер и прилично возбудлив живот.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Грдо е самофалењето и доколку чувствувате дека имате таква, макар и најмала цртичка во вашиот карактер - побргу избришете ја!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
А просто ми е незамисливо и несфатливо како е можно тоа, децата што по својот карактер, по својата животна радост се слични на птиците, да им бидат непријатели на овие убави суштества.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
