кисели (несв.)
Крчо се мршти и го кисели лицето. Изгледа позна дека јајцето од поповиот син е појако.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Можеби утре кришум ќе доаѓаат и ќе го откопуваат плодот на мракот и влагата, за себе, за своето вревоносно и неподносливо друштво, ќе ги киселат во секакви мали и големи тегли и ќе чекаат есенска анасонка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сѐ што се гледа се продава евтино и без мака: за печени јаболка и дуњи, за небет-шеќерчиња, стопарчиња, варени компирчиња, кисели пиперчиња и друго.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Можеби утре кришум ќе доаѓаат и ќе го откопуваат плодот на мракот и влагата, за себе, за своето вревносно и неподносливо друштво, ќе ги киселат со секакви мали и големи тегли и ќе чекаат есенска анасонка.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Гладен е. Побарал да му ја однесеш торбата со јадење - со леб, со урда и кисели пиперки во склопци.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
За награда, му давав кисели краставички.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Родендени, умирачки и кисели краставички.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Толку се кисели што ти прават скомина на забите дури и кога само ќе ги помирисаш.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тие се жртви на индустрискиот развој, на кисели дождови и непланско сечење. Во Западна и Централна Европа - вистински погром.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Алајко и Мире седнаа под една узреана слива во дебела сенка и ги чекаа селаните. Јадеа од сливите, ги киселеа лицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Живеалиштето ѝ личеше на змејско дувло, не копано, туку соѕидано од тули од кои раснеа кисели дрвја, боз и трње.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Како и да е на една опитна и достоинствена коала Која била на аудиенција и кај Римскиот Папа Секако ѝ прилега да верува дека толку време не сонувала попусто Сеедно што севезден се распространува општењето во здрав разум И што еукалиптусите сѐ повеќе се наврнати од кисели дождови.
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Треба да му речам дека не е вообичаено да се шепоти в уво, да се прават кисели лица, да се разменуваат таинствени насмевки и тоа во присуство на својот шеф.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Зимница Две тегли кисели насмевки. Без конзерванс. И без смисла за хумор.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Кога ќе ги видиш надвор од чашата, ќе ти стане јасно дека во поголеми количини засебно би можеле да бидат кисели, горчливи, со лош мирис, па дури отровни.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
