колило ср.

колило (ср.)

Оние што му се покоруваа на челникот со лузна на лицето стоеја и чекаа немо крај спрегнатиот добиток во колилата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ги познав домаќините што ме испратија со свое колило по лесновски камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ќе појдете кон Лесново, ќе го оставите моето колило.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)