крив (прид.)
Не с'м крив аз, ако слушам овде чуждина, че ви тамо в Б'лгарија, в баштина ми мила, полудели сте по френски думи и по моди.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Не е кнезот крив за тоа, да речеме, што немаат Бугарите арни дипломати.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Се поставува прашањето: кој е во сето тоа крив? – На тоа прашање јас не можам да одговорам.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Што се тие криви што ние претпочетовме да сме орудие на Бугарите, наместо да сме орудие на Србите? – Бугарите отворија во Македонија трговски агентства!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние не сме криви… Времето ги раѓа такви, Димо.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ниска, темна соба со крив таван од греди.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море... жената е за сѐ крива! Е, што ќе ја изнатепам!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Такви сте вие! Кога сте на зорт, — дај, помагај, чорбаџи Теодосе, а после за враќањето, тој крив, фрлај дрвја и камења... на чорбаџи Теодос, треси черги над него...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Море, за дуќанот... Јас сум ѝ крив што мажот ѝ не го исплатил борчот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
И по кривите вади да пропуштиме води за оризите млади и зелени лободи.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
И тоа го направив во неделата. Проштевај што со тебе, која не си ни најмалку крива, постапив вака.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Од соседната улица се слушаа звуци на тамбура; се извиваше некаква заплетена турска мелодија, долга и пострашна од крива сабја.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На кривиот ѕид беше потпрено буре.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Што разговараше со Ана? го чув гласот на петнаесетгодишниот слаткарски помошник Аким, роден ајдук со широки раменици и криви нозе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— А, мори златна? Ќе а гушкам шо ќе ми правиш? — и се обрецна тој на месечината и му се стори оти таа ја растегна повеќе, и онака растегнатата, крива уста.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И се усеќа, сирома, крив; откога го немам видено! Може цела година, ако не и повеќе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Криви прави, какви такви, елем, улици се.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На појасот напред му беа вкрстени два пиштола со сребрени дршки, а на колкот му висеше крива тогашна сабја.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тате, жими мама, вистина ли е крив дедо?...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се закараа децата додека Пеце најпосле не им рече: - Ајдете утре да одиме со воловите на Герово Кладенче, да го најдеме деда Гера војводата и да го прашаме: крив ли е Мартин или не е?
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
