ладнокрвен (прид.)
Ладнокрвно му рече: - Однесете го здравото топче кај леарите и стегнете го со обрачи...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кираџијата остана спокоен и ладнокрвен како ништо да не му нашле...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
„Не сум сам, со кучињата сум... Имам оган!“ се силеше Бојан, трудејќи се да остане ладнокрвен, прибран.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Го избраа за гласник токму поради досетливоста и ладнокрвноста.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Соња срипа. Љупчо остана ладнокрвно да седи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Чувај нерви, братче! Така не се игра. Ладнокрвно, спокојно, дури и блефирај.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Како што постои ладнокрвен убиец, така си ти ладнокрвен фантазер.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Не замислував“, реков со повишен глас, „дека постои човек во Маказар со толку бујна фантазија. Па уште ладнокрвен.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ти си, очигледно“, му реков, „еден ладнокрвен фантазер.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Главно муслиманското население беше држано настрана во репресалиите, а војската ја вршеше својата должност со една ладнокрвност, за што треба да ѝ се оддаде признание.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Требало да се истакне „храброста“ на војската и полицијата коишто успеале ладнокрвно да ги ликвидираат атентаторите (иако за нивното херојско однесување и загинување знаел целиот град) и по секоја цена, било преку прогласувањето дека тие, наводно, му припаѓале на „Македоно-бугарскиот комитет“ или преку „пронаоѓањето“ кај Коста документи, да се убеди домашната и странската јавност дека гемиџиите биле членови на „комитетите“ и дека имале врска со Бугарија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во неволја или радост тој бил се истиот - ладнокрвен, спокоен, секогаш весел со добродушна шеговитост и саркастичен хумор.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ниту една единствена не знам
ладнокрвно да раскажам
бајка.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
О, бесрамна нека ми биде беседата
нека биде вечен нескладот
меѓу изгледот и суштината
постојат волшебни приказни во коишто
сѐ е налик на стварноста
во коишто нема ништо
што би можела да го објаснам
ладнокрвно и рамнодушно!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
