лажица (ж.)
КАТА: (Ѝ ја подава кутијата од кафе, дупла кутија кафе и шеќер, и голема дрвена лажица, со какви што се служат). Повели, мамо.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Го зеде тезгерето, еднаш, двапати со мала Ѓурѓа, го исфрлија на буништето на малата врата и се врати, та ги изми сношните ваганки, паници, лажици и тепции и ги нареди во вратките и полицата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Митра остана да ја суреди куќата. Да ги измие мисурките, лажиците, а новите бардаци пак ги однесе во земникот со една клетва по децата и бабите што се нашија од нив и ги излигавија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Утрото порано Митра веќе беше го обесила месарникот со вода на верушките за да ги измие ваганките, лажиците, тепциите и грнето во кое се вареше петелот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се знае. За вршење треба ортоми, врзми, јамки за коњите, а што е најглавно, покрај солта треба лук, цирони, киселина, некоја лажица, паница, опинци и други работи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Откако е веков курдисан мајсторите со никого не сакаат да го поделат правото на првата лажица од котлето.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го наследија близнаците Крловац од некој свој роднина добротвор и наследија една колиба со многу ненужни предмети: дрвена вила, дрвена лажица, дрвен чанак, дрвен триножец, земјана стомна, земјено грне, стар календар со избледена слика на некаква кралица и сѐ така нешто бесцелно и без функција во еден живот на кој му припаѓаа - колекција на разнобојни срчи од прозорците на некоја градска црква, урната во војната, китка суви непознати треви, куп черги, војнички шлем, карбитена ламба.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Петто: размислуваше колку огромни лажици содржи супата што мора да ја изеде на ручекот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Лажичето, со кое го мешаше кафето, му падна од раце.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Оставија рогузина, покривач, стомна за вода, чинија за јадење, две лажици и облеката што ја носеа на себе.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе туриш во ламбата дополу бензин и во бензинот ќе ставиш една лажица сол.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Требаше да се смете внатре во колибата, да се средат расфрланите работи, да се донесе вода, да се измијат паниците, лажиците, требаше да се истресат и чергите, кои дедо му од есента сигурно не ги имаше изнесено надвор.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Околу каленицата шест дрвени лажици.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Меѓувремено одеше до ноќвите, отвораше во сирникот, во долапот, паурчето со ракијата го остави на софрето, тавчето со дрвената лажица полна само го остави на перустијата во огништето.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Остатокот од пешникот ѝ го подаде на Мара и потоа тројцата засркаа од гравот, држејќи ги во едната рака коматот леб, во другата лажицата. Братучедите лакомо јадеа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Сега ја држеше лажицата в рака, гледаше како сите околу него сркаат, како да се на некој натпревар по сркање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Котлето го остави во мијалката отспротива, од мисурникот извади дрвени лажици, им даде на секого по една в рака.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
10. ГОЛЕМА ЛАЖИЦА САКАШ, ГОЛЕМА ЛОПАТА ЗЕМИ - земајќи ја лопатата си намислил некој со неа да срка, а не да ја бодина в земи - ете какви чудесии запостоеја на веков!...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Тропнав, отворија врата, ми ја зедоа лажицата, почнаа да ме удираат по глава и да викаат: „Ти си таа што моча во гаќи, ти си таа што моча во гаќи?“
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ми даде лажица во рака и ме испрати кај соседите да земам сол не знам.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
