ласка (несв.)
И ако не умрам дома туку кај што стии пиштат в борба искри кај што л'штат блазе, речи на душата - има зошто душа да е!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
В поле над млади јаганца ножеви остри л'скајат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Китките од шарената узда му паѓаа над очи и мошне го нервираа, но знаеше што носи на себе, та не се осмелуваше да прави што сака Свиленото сеџаде светеше врз седлото, а златните пулејќи на уздата ласкаа на есенското сонце.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сето ова му ласкаше на младиот Мирчета и му го зацврсна земеното решение.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако некој ви ласка, длабоко се сомневате дека ги заслужувате неговите ласки и лесно ги отфрлате.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Педантеријата на моите соседи – млазот од цревото, сунѓерот и л’скањето на шофершајбните.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Таа дури успеа и да ја пецне Пег, својата пријателка критичарка, во врска со „темните навестувања“ во брошурата (едновремено ласкајќи со Френковата споредба со прочуениот, покоен професор Трилинг) и Пег весело одговори: „Порекнувај го тоа колку што сакаш, Џоен; Фрост го правеше истото, но критичарите беа во право: ‘Застанувајќи крај шумата во едно снежно попладне’ е песна за смртта.”
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Умешност на животот - Умеење да се ласка.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Со него се полни колоните на утринското издание на еден голем дневен весник, кој себе си ласка дека има новинари коишто добро пишуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ласкања, навреди, лицемерие, лукавства: сето тоа се чеда на зборот, а не на гласовите, оче Иларион.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нему му се присторе дека семејството со оваа купувачка некако стана поцелокупно што, секако, му ласкаше на неговото татковско самочувство.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
