лекција (ж.)
Расеано ја слушав неговата лекција за седумте чуда на грчкиот јунак Херкул за кого ни прикажуваше на свој начин.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Толе не се пофали оти тој е најарен, но ја кажа правината дека Крсте Попов, иако е во трето одделение, поарно знае од Трајка Јанов и другите од први клас и го викат учителите да им раскажува кога овие не знаат некоја лекција, за да се засрамат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Сметате ли за нужно да ми држите лекции? Го чинам она што сакам.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
16 ДЕКЕМВРИ. Грав за ручек. Лекција од маѓии.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Често во таква полубудна состојба, Мил му ги чита лекциите од книгите што му се потребни за училиште.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Часот се издолжи. Барем во лекцијата да имаше нешто во врска со куче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Нека читателот, сепак, не се залажува од ведрината која се добива од читањето на ова дело: ако алегоријата, претставена од еден од најоригиналните и најзначајни писатели на современата литература во Македонија, мошне богата но често непозната на Запад, претставува според повеќе обележја силна лекција на надеж, ова дело сепак не постои само како трагичен сказ, како рефлексија преточена низ мали импресионистички допири како на клавијатура, но опстанува со својата голема длабочина наспроти опасната суета на идеологиите кои сакаат да направат еден нов човек, низ спасувачко посредство помеѓу непостојаноста на феномените, генерално, и, посебно на посебната нестабилност која владее на Балканот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Како уметник тој никогаш не ја заборави оваа лекција.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ворхоловите книги, со својата баналност и озборувачки тон, им пренесоа лекција преку литературен стил на писателите на постмодерната.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Секој од нив во музеите, ископините од античките градови, арените, тврдините, требаше да ни ја дополни големата идеолошка лекција што ни беше наменета заедно со соц-реалистичките театарски претстави што требаше да ги гледаме.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ако не ги пишував домашните, ако не се мачев со математиката, ако не морав на памет да ги учам лекциите од руски јазик, или францускиот кој беше сосема нов за мене, читав руски романи позајмени од градската библиотека.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Влатко немаше време да се вклучи во разговорот на родителите: се повлече во својата соба да ги напише домашните задачи, да ги повтори лекциите за петте часа - а шестиот ќе е ликовно - треба само да се подготват блокот и приборот. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Имајќи ме мене, тој зајде и така се најде во противречност и сега, како што вели и самиот во една своја песна, ќе мора да ја повторува лекцијата на животот, ако воопшто има веќе време и ако воопшто има веќе пред кого, да ја раскаже таа лекција и одново да го положи испитот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сепак, цртаниот Херкул (неочекувано) ми одржа лекција од митологијата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во Солун, малата Ервехе засекогаш ќе ја види и ќе ја научи лекцијата за тоа колку се луѓето на Балканот измешани, различни, неспокојни.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Не можевме да ја совладаме токму таа последна лекција од животот на Мајка, величината да владее со самотата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сега тој мрмореше полугласно, како во себе да повторуваше лекција која подоцна требаше напамет и наглас да ја каже пред некој друг.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Армасот на Деспина за неа е една голема лекција која дефинитивно ќе направи ред во нејзиниот живот.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ноќеска повторно го сонував оној сон, но наместо она физичко чувство на ужас што го доживеав првиот пат, а какво што никогаш несум доживеала на јаве, овој пат имав некакво интензивно, мачно, скоро сладострасно чувство на ученик кој е фатен дека не ја научил лекцијата за која јасно му било речено дека мора да ја совлада ако држи до својата иднина.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Смртта $ беше последната лекција.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
