мангуп (м.)
Рамнодушен за сѐ околу себе, покорен и совладан, коњот тегне во својата запрега уште една судбина: бел, жолтоок пес, уличен мангуп, безопасен и зад решетки и на слобода.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ѝ се чинеше дека сето ова е една лоша игра на двајца мангупи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој е отскоро дојден, некаков интересен Французин од Ломбардија. (Да (за него слушал повеќе работи), помошник-директор на банката, има жена убавица (за неа знаат сите мангупи во градот).
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Сите тие мангупи, мили мои, се обични свињи…
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Мајка ми ме погледна изненадено и се насмевна: - А, за тоа не ми кажуваш, мангуп еден, криеш од мене, а?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Па, некогаш кога тоа ќе ти се чини природно, прегрни ја, само биди сериозен и немој да изигруваш мангуп.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Се слушаше уште од далеку: „Е па да му се сневиди! Печен е мангупот!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Не е значи Херцеговецот никаков валкан мангуп од провинцијата, тој е оригинален фраер од нашата метропола.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ми недостасува време да ви предочам, сонародници мои, каков криминалврз германската уметност си дозволиле овие мангупи по налог и претходницата на меѓународното еврејство.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
На враќање, пред да си отидат и Игбал и Мила, ми се стори дека таа мангупски ми намига и тивко, за да не ја чуе тој, ми шепнува: - Ама признај, Бреза, дека ептен ти се допаѓа, признај дека си вљубена во него!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- А вие, по умот на мангупите од одделение, а? – ја прекина мајка ѝ – Тие до полноќ во Луна парк и вие со нив!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нејзе мангуп најде да ѝ се правиш!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Најзабавен на Еда му беше Глувиот, Марко Кравата, еден провинциски бистар мангуп од Гевгелија кого војниците го завикаа Глувиот затоа што тој симулираше дека е глув.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кола, капак, крст, цвеќиња и венци; и повторно попот (млад селски мангуп со брадичка) кој го кажува последниот збор додека гробарите импровизираат примитивен лифт.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
И на такви случувања мракот им е сводник!?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А беше таква темнина што можело да се случи мангупот да се послужи дури и со моето име?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го нарекуваа со секакви прекари за будала што дојдоа од мангупските сокаци, но Бошко не се лутеше, иако Калија еднаш и се расплака поради тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
На главната врата од ресторанот таа застана за миг, му ги стави двете раце на вратот на Љубо, се поткрена на прстите како да сака да го бакне, но со ситните прстиња му ја намести јаката на сакото, шепотејќи му: „Изигруваш мангуп, куре едно.”
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Кога, тука се замеша некој мангуп. – Дај – вели – да го докусурам.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
